Wilde Haren

Mangaka: Elsje Bakker
Uitgever: Hanabi Publishers
Volumes Frans: 0
Volumes Japans: 0
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Eindelijk kunnen we weer manga in het Nederlands lezen! Nu ja, nieuwbakken uitgeverij Hanabi Publishers zal ons “manga van eigen bodem” schenken, met andere woorden strips in “mangastijl” getekend door Nederlandse en Vlaamse striptekenaars. “RunRun – A Sukeban Story” van Johan Neefjes recenseerden we elders op de site en nu nemen we ook “Wilde Haren” van Elsje Bakker onder handen.

Het idee voor Hanabi Publishers ontstond in 2016. Tijdens AnimeCon was Syndikaat-uitgever Marc de Lobie onder de indruk van de meer dan 7500 fans op het evenement aanwezig. Via via kwam hij in contact met con-gezicht Roderick Leeuwenhart (gekend van zijn Pindakaas en Sushi-boekenreeks). Marc de Lobie kende de praktische kant van het uitgeven, Roderick Leeuwenhart voegde er de passie voor Japan aan toe en zo ontstond het idee voor Hanabi Publishers.

Nauwelijks een jaar later zouden de eerste twee boekjes al van de drukpersen rollen. “RunRun – A Sukeban Story” van Johan Neefjes en “Wilde Haren” van Elsje Bakker worden uitgeven op een formaat dat we vooral kennen van Amerikaanse comics, dus wat groter dan de Japanse manga maar kleiner dan de Europese strip. En in tegenstelling tot het papier van de traditionele Japanse strip hebben we hier te maken met geglaceerd papier.

Wilde Haren vertelt het verhaal van Julie, een jonge vrouw die net ontslagen wordt als kapster. De wat chaotische Julie krijgt het idee een eigen kapperszaak te beginnen. De wildste ideeën ontspruiten aan haar overactieve brein. Maar die ideeën omzetten in concrete actie… Dat is een ander paar mouwen. Is Julie wel gemaakt om haar eigen baas te zijn?

Wilde Haren begint wat vrijblijvend maar krijgt dan naar het einde toe toch wat meer diepgang. Elsje Bakker levert hier een fijne slice-of-life “manga” af die best wel lekker wegleest. Een topper is dit niet, maar Wilde Haren doet je wel hopen dat Elsje Bakker zich nog verder kan ontwikkelen als auteur, want er zit duidelijk potentieel in.

Zowel RunRun als Wilde Haren halen een voldoende, zonder echt een onuitwisbare indruk na te laten. Toch hopen we dat ze voldoende succesvol zijn, want we zijn zeker benieuwd naar wat Nederland en Vlaanderen ons nog meer te bieden hebben op gebied van “manga van eigen bodem”.