Trouble is my business

Mangaka: Jiro Taniguchi / Natsuo Sekikawa
Uitgever: Kana
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 6
Score:

8 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

kennen we natuurlijk allemaal. Enkele van zijn bekendste werken zijn ook bij ons in het Nederlands uitgegeven via uitgeverij Casterman. Het gaat dan vooral om zijn persoonlijke, intimistische oeuvre. Maar Taniguchi is veel meer dan dat. De meest Europese onder de mangaka is ook enorm veelzijdig. In het zesdelige Trouble is my Business waagt hij zich aan een detective-thriller.

Natsuo Sekikawa is de minder bekende naam van het duo dat ons Trouble is my Business bezorgde. Deze scenarist werkte echter vaker samen met Taniguchi. Ook het in het Frans verschenen Au temps de Botchan is ontsproten uit zijn brein. Maar hier gooit hij het over een andere boeg en pende hij gedurende anderhalf decennium de avonturen van privédetective Jotaro Fukamachi neer. De hoofdstukken worden nu eindelijk gebundeld in een definitieve versie die in totaal zal bestaan uit zes volumes.

Jotaro Fukamachi is een beetje op de dool sinds hij gescheiden leeft van zijn vrouw. Hij heeft nog steeds gevoelens voor de moeder van zijn dochtertje en mist beide enorm. Zijn vrouw kon echter niet leven met het detectivebestaan van haar man. Want jawel, Jotaro is een privédetective. Daardoor komt hij regelmatig in contact met de duistere zijde van de maatschappij. Eén van zijn beste ‘vrienden’ is dan ook een yakuza (maffia). Toch is Jotaro een detective met principes. Belofte maakt schuld en je moet je dan ook aan je beloftes houden.

Trouble is my Business heeft een episodisch karakter maar bepaalde gebeurtenissen vormen wel een rode draad door het geheel. De relatie met zijn vrouw en dochter bijvoorbeeld, of bepaalde vriendschappen en ontmoetingen zullen over de hoofdstukken heen met elkaar verbonden zijn. Toch valt elk hoofdstuk min of meer afzonderlijk te lezen.

De sfeer is redelijk grimmig. Taniguchi neigt hier nog naar de gekiga en dat merk je zowel aan het onderwerp, de sfeer als ook de tekenstijl. Verwacht je hier nog niet aan de uitgezuiverde, eenvoudige stijl van de hedendaagse Taniguchi. In Trouble is my Business hanteert Taniguchi nog een expressievere stijl met wat agressievere pennentrekken – ook al herken je vooral bij de personages al de gekende stijl van zijn klassiekers.

Trouble is my business is toch wel een atypische Taniguchi. Verwacht je hier niet aan de rustgevende, haast poëtische nostalgie van Herinneringen, Dagboek van mijn Vader, De Wandelende Man of dergelijke titels. We hebben hier te maken met een Taniguchi die daar mijlenver af staat. Wie die stijlbreuk aandurft zal een interessante manga ontdekken, maar geef mij toch maar recenter werk van Taniguchi.