Tomié

Mangaka: Junji Ito
Uitgever: Tonkam
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 3
Score:

8 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Op deze site kan je reeds de review van Spirale lezen. Een schitterende horrormanga getekend door Junji Ito. Nu brengt Tonkam ook de eerste reeks uit die uit zijn creatief brein ontsproot en waarmee hij al onmiddellijk potten brak. Het gaat hier om het driedelige Tomié dat in Japan gepubliceerd werd tussen 1987 en 1995.

Tomié is evenals Spirale een manga in het j-horror genre. Maar waar we bij Spirale nog een mooi lineair verhaal voorgeschoteld krijgen, is het bij Tomié eerder een opeenvolging van kortverhaaltjes. Telkens weer met die verschrikkelijke Tomié in de hoofdrol.

Tomié is een wel erg aantrekkelijk meisje die elke jongen rond haar vinger kan draaien. Dat doet ze dan ook met plezier. We maken voor het eerst kennis met dit duivelse meisje als ze… vermoord is. Tomié ging op een avond te voet naar huis en enkele uren later werd ze vermoord teruggevonden. Iemand had haar in stukken gehakt en om zeker te zijn die stukken ook nog eens in kleinere stukken gesneden. Je weet maar nooit, zal hij gedacht hebben.

En inderdaad, je weet maar nooit. De volgende dag staat Tomié gewoon weer aan de schoolpoort. Iedereen is met verstomming geslagen. Hoe kon Tomié die geïdentificeerd was en voor dood was opgegeven, dit overleefd hebben? In elk geval gaat het leven lustig voor haar voort. Ze begint al onmiddellijk met enkele leerkrachten te verleiden wat jaloerse blikken oplevert van haar vriendje. Die zal haar uiteindelijk in een afgrond duwen, maar alweer komt Tomié terug tot leven…

Tomié is een duivels wezen dat op één of andere duistere manier erin slaagt zich te reconstitueren als ze in stukken wordt gehakt. Hak je haar hand af dan zal die hand als een soort embryo fungeren, en zullen er armpjes en beentjes aan komen te zitten, om zo te evolueren naar een volwaardig lichaam.

Tomié is de rode draad in deze reeks. In elk verhaaltje speelt ze de hoofdrol en zorgt ze voor het horrorgedeelte in deze manga. Het is ook leuk dat sommige verhaaltjes aan elkaar gelinkt worden door enkele personages die terugkomen. Het geeft een extra dimensie aan de reeks.

De tekenstijl is in het eerste verhaaltje nog wat onhandig, maar al snel merk je dat Junji Ito vorderingen boekt en dat hij niet ver verwijderd zit van de aangename stijl die Spirale kenmerkte. Er zit dan ook blijkbaar een grote tijdspanne tussen het verschijnen van de verhaaltjes in Japan.

Het verhaal zelf is in het begin redelijk klassiek en weinig verrassend, maar toch vind ik dat het je reeds snel bij de keel grijpt. Je leest vlot verder en in de loop van de gebeurtenissen merk je dat het allemaal interessanter en aangrijpender wordt naarmate het verhaal vordert. Het eerste volume is bijna 300 pagina’s dik dus je hebt echt wel de kans je onder te dompelen in de sfeer die Junji Ito wilt oproepen.

Tomié is alweer een sterk werk van Junji Ito. Het haalt het niet bij het magistrale Spirale, maar toch merk je ook bij deze reeks dat Junji Ito een getalenteerde mangaka is. Voor de fans van Spirale is dit verplichte kost, voor de nieuwkomers kan ik alleen maar aanraden met Spirale te beginnen.