Sing ‘Yesterday’ for me

Mangaka: Kei Toume
Uitgever: Delcourt/Akata
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 4
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Sing ‘Yesterday’ for me is één van die titels van Akata/Delcourt waar ik al lang naar uitkeek. Van zodra ik de covers op het internet had gezien wist ik al dat deze manga in mijn collectie zou belanden. Betoverend in de eenvoud maar net daarom zo krachtig en aanlokkelijk. Natuurlijk zegt een cover niet alles en het was nog afwachten of de inhoud mij eveneens zou bekoren.

Rikuo Uozumi is een jongeman die net zijn hogere studies heeft afgemaakt. Hij voelt er echter niets voor om zoals zijn medestudenten nu de grote sprong naar het actieve leven te maken. Hij voorziet in zijn behoeften door wat te werken in een superette, maar staat voor de rest een beetje aan de zijlijn van de Japanse maatschappij.

Wanneer hij gedurende een werkpauze een onverkochte dagschotel deelt met wat wilde raven, komt hij in contact met Haru, een meisje dat altijd vergezeld is van een geblesseerde raaf. In de loop van het verhaal wordt het leven van Haru uit de doeken gedaan en blijkt dat ze in sommige opzichten niet veel verschilt van Rikuo. En natuurlijk wordt de luidruchtige Haru verliefd op de introverte Rikuo. Deze laatste is echter op zijn beurt verliefd op Shinako, een vriendin uit zijn studententijd. En jawel, we hebben een mooie driehoeksverhouding. In tegenstelling tot romantische shonen waar die driehoeksrelatie vaak centraal staat, is deze in “Sing ‘Yesterday’ for me” slechts een onderdeel uit het leven van de personages.

We kunnen hier eigenlijk moeilijk over een uitgekiend scenario spreken. We volgen gewoon het leven van enkele mensen die uit het leven gegrepen zijn. Elk met hun eigen verleden en eigen beweegredenen. Elk ook met hun eigen visie op de dingen des levens. En toch klopt alles tot in de puntjes. Kei Toume beheerst het leven van haar personages volledig en dat maakt het allemaal erg overtuigend.

De tekenstijl past perfect bij de algemene teneur van het verhaal. Verwacht hier geen snelle actiescènes. Alles verloopt rustig en dat is ook de sfeer die de tekeningen van Kei Toume weergeven. Alles is aanwezig om je onder te dompelen in het realistische, maar ook dromerige karakter van het verhaal.

Sing ‘Yesterday’ for me was voor mij een echte verrassing. Ik had gehoopt op een mooie manga maar het brengt veel meer dan dat. Het deed me bij momenten denken aan het gevoel dat ik tien jaar geleden had bij het lezen van Vidéo Girl. Toen zat ik in mijn pubertijd en kon ik me perfect inleven in de personages van Katsura, en nu heb ik datzelfde gevoel. Als afgestudeerde voel je perfect aan waar Kei Toume naartoe wilt met haar personages. En net zoals Vidéo Girl zal ook Sing ‘Yesterday’ for me de tand des tijds doorstaan, en een groter publiek aanspreken dan enkel de mensen die zich perfect kunnen identificeren met Rikuo, Haru en de anderen.

Zoals steeds weet Akata/Delcourt ons weer te verrassen met hun manga en tegelijkertijd leren ze ons weer wat meer over de Japanse maatschappij en hoe deze de ‘freeters’ zoals Rikuo benadert.

Sing ‘Yesterday’ for me is een manga die een groot publiek aanspreekt en er ook in zal slagen dat publiek te bekoren. Prachtig verhaal, prachtig getekend, nu al een klassieker waar je moeilijk omheen kunt.