Seven Shakespeares

Mangaka: Harold Sakuishi
Uitgever: Kazé
Volumes Frans: 5
Volumes Japans: 6
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Harold Sakuishi had met de rockmanga Beck een echte cultklassieker afgeleverd. Als je zo’n succes afrondt, hoe pak je de draad dan weer op? Hoe ga je om met de druk om opnieuw dergelijk succes te boeken? Sakuishi gooit het met Seven Shakespeares over een volledig andere boeg. Het thema is volwassener en de plot rijker, maar na de muziek in Beck kiest hij wel opnieuw voor een kunstvorm, namelijk de literatuur. Seven Shakespeares bewandelt immers de levensweg van William Shakespeare.

Het verhaal begint met een voorstelling van Hamlet in het jaar 1600. Ondanks de aanwezigheid van de koning proberen ordetroepen de voorstelling stil te leggen. Tot er iemand opstaat die claimt William Shakespeare te zijn…

In een pub even verderop probeert een louche individu een manuscript te verkopen. Het zou gaan om het originele manuscript van Hamlet. Hij claimt bovendien dat hij de auteur ervan kende en dat William Shakespeare een bedrieger is. Wat is hier aan de hand?

We maken dan een sprong terug in de tijd. En dergelijke tijdsprongen zullen vaker voorkomen. Seven Shakespeares is een ingewikkeld kluwen. Het verhaal en de personages zullen de lezer meeslepen in een complex intrige dat enorm boeit, maar tevens laat Sakuishi zoveel ballonnetjes op die zonder antwoorden in de open lucht verdwijnen dat je er als lezer soms wat moedeloos van wordt. Wanneer krijgen we dat ene personage nog eens terug te zien? Wat was ook alweer de rol van dat andere personage? Soms wordt het allemaal wat te complex om volgen en dringt een herleesbeurt zich op om alle puzzelstukjes nog eens op hun plaats te zien liggen met meer kennis.

Versta me niet verkeerd. Seven Shakespeares leest als een trein en beklijft enorm. Toch is het de vraag of Sakuishi dit project niet te groots zag. Na het zesde volume werd de manga onderbroken en tot op heden verscheen er geen nieuwe volume meer. Meer nog, Sakuishi begon inmiddels een nieuwe reeks (Rin) wat niet meteen een positief teken is voor het vervolg van Seven Shakespeares. Kwam het hiatus er door een gebrek aan succes of verloor ook Sakuishi zelf zijn eigen rode draad uit het oog? Zonde, want Seven Shakespeares is voor de rest een absolute aanrader. Onvergelijkbaar met Beck maar zeker even interessant.