RunRun – A Sukeban Story

Mangaka: Johan Neefjes
Uitgever: Hanabi Publishers
Volumes Frans: 0
Volumes Japans: 0
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Met Hanabi Publishers is er eindelijk weer een uitgeverij die zich waagt aan manga in ons taalgebied. Maar waar eerdere pogingen van Kana en Glénat ons vertalingen brachten van Japanse strips, wil Hanabi Publishers zich richten op “manga van eigen bodem”. Hanabi Publishers zal met andere woorden Nederlandse en Vlaamse auteurs de kans geven op een professionele manier hun werk in print te zien verschijnen.

“RunRun – A Sukeban Story” van Johan Neefjes en “Wilde Haren” van Elsje Bakker zijn de eerste “manga van eigen bodem” die Hanabi uitgeeft. Maar oprichters Marc de Lobie (van uitgeverij Syndikaat) en Roderick Leeuwenhart (gekend van zijn boeken “Pindakaas en Sushi” en alomtegenwoordig op Nederlandse conventies) hebben de bedoeling meer talent de kans te geven bij Hanabi Publishers.

Johan Neefjes vertelt in RunRun het verhaal van Hitomi die aan het begin van het verhaal net de gevangenis verlaat. Eindelijk kan de “sukeban” (misdadig meisje) weer de straten onveilig maken met haar vriendinnen. Zich bezatten en wraak nemen op de yakuzaleider die haar vriendin verminkte staan bovenaan haar to do-lijstje.

RunRun is een explosie van geschifte humor en gewelddadige girl power. RunRun speelt zich niet alleen af tegen een Japanse achtergrond, maar bevat ook alle typische kenmerken van een “manga van Japanse bodem”. Qua tekenstijl, pagina-indeling en scenario kunnen we dit vergelijken met het betere doujinshi-werk van eigen bodem.

Johan Neefjes’ werk krijgt van ons zeker een voldoende, maar echt wild worden we er niet van. Ook het werk van Hanabi Publishers is van professionele kwaliteit, maar fan van het formaat (grootte van een Amerikaanse comics) en de papiersoort zijn we niet. Dat Hanabi Publishers er niet voor terugdeinst RunRun in kleur uit te geven weten we dan wel weer te pruimen.

Willen we meer zien van Hanabi Publishers? Zeker en vast! Laaiend enthousiast zijn we nog niet, maar het is duidelijk een professionele onderneming die een afgewerkt product aflevert. Wat we alvast een enorm pluspunt vinden is dat het hier besproken RunRun qua insteek haaks staat op het tweede album van de uitgeverij, Wilde Haren. RunRun davert voort als een sneltrein, terwijl Wilde Haren dan weer meer slice-of-life is voor de vrouwelijke medemens. En is diversiteit niet een van dé kenmerken van manga?