Roi Léo (Le)

Mangaka: Osamu Tezuka
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 3
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Le Roi Léo is waarschijnlijk één van de meest bekende werken van de God van de Manga, Osamu Tezuka. Glénat die toen nog een jonge uitgever van manga was besloot dat de Franse markt kennis moest maken met de meest gelouwerde mangaka aller tijden en besloot drie werken van Tezuka uit te brengen. Astroboy en Le Roi Léo waren in Frankrijk fenomenen als tekenfilm geweest en dus hoopten ze dat ook het mangapubliek zou volgen. Maar de markt was nog jong en ook Glénat ging niet vrijuit bij de lancering van deze reeksen. Zowel Astroby, Le Roi Léo als Black Jack werden alledrie op hetzelfde moment op de markt gegooid en Glénat moest vaststellen dat het publiek niet volgde. Astroboy en Black Jack werden dan ook na een tiental volumes stopgezet. Glénat had beter gekozen om de reeksen na elkaar uit te brengen zodat de groep lezers gestaag kon groeien maar dat zijn vijgen na Pasen. Gelukkig is Le Roi Léo een korte reeks en werd deze integraal uitgebracht.

De fouten die Glénat maakte zijn echter niet de enige oorzaak voor de slechte verkoop. We moeten eerlijk zijn en toegeven dat vooral Astroboy en Le Roi Léo nu niet echt de meest interessante manga zijn uit het omvangrijke oeuvre van Tezuka.

Le Roi Léo vertelt het leven van de witte leeuw Léo, de koning van de jungle. Nadat zijn vader, de grote Pandja, overleden is moet de kleine Léo het alleen redden. Na een kort maar leerrijk verblijf bij de mensen keert hij terug naar zijn thuis in Afrika waar hij de dieren een nieuw bestaan aanreikt. Hij zal hen leren praten en menselijke eigenschappen doen overnemen zodat ze een brug kunnen vormen die hen in staat moet stellen vredig samen te leven met de barbaarse mensen.

We volgen dus de gehele levensloop van Léo, van zijn jeugd tot zijn dood. De jonge leeuw met de short zal vele gevaren trotseren. Hij moet het opnemen tegen de mensen, de inboorlingen, vijandige dieren en de dagdagelijkse problemen die het leven in de jungle met zich meebrengt.

Het verhaal wordt verteld in drie volumes en dat is echt wel te weinig voor wat Tezuka allemaal wilt vertellen. Hij verweeft verschillende verhaallijnen met elkaar maar lijkt ze soms wel erg snel af te haspelen. Léo die in een dorp als God wordt aanbeden en ineens besluit dat hij niet meer terug wilt naar de jungle, om dan opeens weer van gedachten te veranderen en zonder reden met boze blik datzelfde dorp de rug toe te keren. Of ook het vaccin tegen een dodelijke ziekte dat dan opeens in twee prentjes wordt gevonden. Op sommige momenten heb je echt het gevoel dat er gewoon veel meer in het verhaal zat dan dat Tezuka eruit haalt.

Dit probleem straalt ook uit op de tekeningen. Le Roi Léo is getekend in de gekende Tezukastijl, maar de kleine kaders, de soms wel erg klein getekende personages en de vele tekstballonnen, maken het lezen niet echt plezierig. Als het verhaal sterk is kan je dat door de vingers zien maar hier is het echt een sleur om je door de drie volumes te worstelen. Het leesplezier is gewoon erg ver te zoeken.

Dit blijft Tezuka, dus ben je een fan dan moet je ook dit in huis hebben. Maar van iemand die de titel God van de Manga heeft meegekregen verwacht je gewoon meer. Le Roi Léo is gewoon niet van het niveau van L’histoire des 3 Adolf of Phénix. En de naam van een mangaka kan daar dan spijtig genoeg niets aan veranderen. Een gemiste kans.