PXP

Mangaka: Wataru Yoshizumi
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Jarenlang was Wataru Yoshizumi trouw aan het voorpublicatiemagazine Ribon waarin shojo voor jonge meisjes wordt gepubliceerd. De verhalen en tekenstijl pasten perfect bij het doelpubliek van Ribon. Na verloop van tijd merkte je als lezer echter dat Yoshizumi in cirkeltjes begon te draaien. Ze leek op zoek naar een nieuwe uitdaging. En die vond ze ook toen ze de kans kreeg te publiceren in een anthologie voor volwassen vrouwen. Ze verloor Ribon echter niet uit het oog. Zorgt de nieuwe uitdaging er ook voor dat haar werk in Ribon weer de energiek van in het begin terugvindt?

PXP bundelt twee verhalen. Het titelverhaal is met drie lange hoofdstukken het langst en ook het belangrijkst. PXP vertelt het verhaal van Ruri Himeno. Ruri is op het eerste zicht een gewoon meisje maar achter haar onschuldige uiterlijk schuilt de op school beruchte dievegge P. Samen met de geniale Yuma steelt ze eender wat voor een kleine geldsom. Uiteraard blijven hun identiteiten te allen tijde geheim voor de opdrachtgever. De diefstallen blijven ook beperkt tot een balpen, een pluche beer en dergelijke op het eerste zicht onschuldige voorwerpen. Op school heerst er grote nieuwsgierigheid naar de identiteit van P en de eerste verdachte is voor iedereen Yuma die immers door iedereen professor genoemd wordt. P… professor… de link is snel gelegd. Maar eigenlijk is het brein dus Himeno. En Hime staat in het Japans voor… prinses…

PXP is een kortverhaal van drie hoofdstukken met als leidraad telkens weer een diefstal ‘met een verhaal achter’. PXP is vanwege het onderwerp voor iets oudere meisjes, maar blijft de onschuldige Ribon touch van Yoshizumi met zich mee dragen.

Baby it’s you is een veel korter verhaal en is heel wat klassieker dan PXP. Het vertelt het verhaal van een meisje dat verliefd is op een leraar… Een klassiek liefdesverhaaltje van Yoshizumi.

Yoshizumi heeft het duidelijk moeilijk om boeiend te blijven in haar Ribon verhaaltjes. Waar ze ons volledig wist te overtuigen met haar volwassener werk – en ze ons in het verleden ook veel leesplezier bezorgde met haar eerdere Ribon oeuvre – lijkt ze het moeilijk te hebben om zichzelf te vernieuwen als ze voor een jonger publiek schrijft. Ofwel wordt het wat vergezocht, ofwel heeft ze het al eens getekend. De mangaka moet misschien definitief de stap zetten naar een volwassener magazine? PXP behoort alvast tot het mindere werk van deze nochtans erg getalenteerde dame.