Prince des Ténèbres

Mangaka: Megumi Osuga / Kotaro Isaka
Uitgever: Kurokawa
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 6
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Het succes van Death Note is natuurlijk niemand ontgaan. Wat graag zouden de Japanse uitgeverijen opnieuw een dergelijk commercieel succes in de rangen hebben. De shonen manga dat net dat tikkeltje meer intellectuele uitdaging biedt aan de lezer is dus erg in trek. Ook in Frankrijk vinden we meer en meer dergelijke reeksen. Kurokawa probeert het met Prince des Ténèbres.

Ando lijkt op het eerste gezicht een doodnormale schooljongen. Ietwat teruggetrokken leidt hij een sober bestaan. Hij leeft samen met zijn broer want hun ouders zijn overleden. Toch is de jongen niet zo normaal als hij er uitziet. Hij draagt een enorm geheim met zich mee. Hij kan andere mensen immers doen zeggen wat hij wil. Het mooiste meisje van de klas zal zeggen dat ze van hem houdt, als hij haar dat opdraagt. Ando is in eerste instantie niet zeker dat hij die superkracht écht heeft. Hij fantaseert er wel eens over maar als het dan eens echt gebeurt, wijt hij het allemaal aan toeval. Hij komt er echter al snel achter dat hij echt mensen kan doen zeggen wat hij wil…

Aan de andere kant is daar ene Inukaï. Het verhaal speelt zich af in een stadje waar de criminaliteit welig tiert en Inukaï ziet het als zijn taak om het stadje te zuiveren en weer welvarend te maken. Samen met zijn Grasshoppers doet hij zijn best de buurtbewoners te beschermen. Indien mogelijk op een geweldloze manier, maar als het niet anders kan…

Inukaï wordt door zowat iedereen aanbeden maar Ando voelt dat er iets niet pluis is. Hij vertrouwt het zaakje niet en kan zich niet van de indruk ontdoen dat er meer aan de hand is dan de buitenwereld mag zien. Hij gaat op onderzoek uit.

Megumi Osuga heeft een aardige tekenstijl en het scenario van Kotaro Isaka prikkelt de nieuwsgierigheid van de lezer en zet zeker aan tot verder lezen. Toch blijft het allemaal binnen de lijntjes – zo zijn daar bijvoorbeeld het erg rondborstige, knapste meisje van de klas en de vrolijke, zorgeloze broer van het hoofdpersonage om ons eraan te herinneren dat we in een pure shonen zitten.

Grappig is dat er hier dan wel geen death note aan te pas komt, maar wel een dead note. In een droom welteverstaan. Leuk, maar om de vergelijking met Death Note te doorstaan weegt Prince des Ténèbres toch iets te licht.

Prince des Ténèbres is een leuke manga voor al wie de pure vechtshonen beu is maar het toch nog lekker ontspannend wil houden. Zoek je meer intellectuele uitdaging dan is bijvoorbeeld Transparent een betere aanrader. Qua uitgangspunt kan je deze reeks min of meer vergelijken met Prince des Ténèbres. Lees er gerust de recensie op Mangaheuvel eens op na.