Pink Diary

Mangaka: Jenny
Uitgever: Delcourt
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 0
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Eerder bespraken we al de ‘Belgische manga’ DYS op de Mangaheuvel. Het komt meer en meer voor dat manga-uitgeverijen lokaal talent de kans geven om hun eigen interpretatie van de mangastijl weer te geven in een boekje. Zo ook Delcourt dat de jonge (en exotische schoonheid) Jenny de kans gaf haar ding te doen in Pink Diary.

De ouders van Kiyoko Tominari zijn verhuisd en het zestienjarige meisje moet samen met haar tweelingbroer Kenji (Tominari, niet Gooris) van school veranderen. Het geluk lacht haar niet toe want ook Tommy verandert van school en zal op dezelfde school terechtkomen.

Waarom er een vete heerst tussen Kiyoko en Tommy is niet duidelijk. Wel duidelijk is het feit dat de jongen het serieus verbrod heeft bij het meisje. Vier jaar geleden heeft hij op één of andere manier zijn woord gebroken jegens Kiyoko en dat heeft ze hem nooit vergeven. Tommy zelf weet echter helemaal niet wat hij het meisje heeft misdaan.

Kiyoko, Kenji en Tommy waren als kleine rakkers onafscheidelijk. Tommy is dan ook kind aan huis bij de ouders van Kiyoko die niet begrijpen vanwaar de haat komt van hun dochter ten opzichte van de ideale schoonzoon. Ook Kenji is nog steeds bevriend met Tommy, ook al heeft hij het moeilijk omdat hij voelt dat zijn onafscheidelijk zusje hem in deze zaak niet in vertrouwen wilt nemen.

Het hek is helemaal van de dam als Tommy hun op een dag voorstelt aan zijn vriendin. Sachiko is een klein, verlegen opdondertje, en wilt niets liever dan de beste vriendin worden van Kiyoko. Het moge duidelijk wezen dat Kiyoko hier allesbehalve mee opgezet is!

We volgen de strubbelingen van deze vier tieners in hun nieuwe school. Ze zullen met elkaar te maken krijgen, maar ook met de normale gang van zaken op een nieuwe school. Sachiko bijvoorbeeld zal al snel gepest worden…

Pink Diary is alweer een enorm aangename verrassing van ons Westers talent. In niets moet Jenny onderdoen voor haar Japanse collega’s. Zowel qua scenario, als qua stijl en pagina-indeling staat zij enorm ver.

Een minpuntje is natuurlijk dat Jenny ervoor gekozen heeft het verhaal te laten afspelen in Japan. Vreemde keuze voor een Française maar ik moet eerlijk toegeven dat het helemaal niet stoort. Het valt zelfs totaal niet op.

Pink Diary wordt ook gekenmerkt door op het eerste zicht allemaal irritante personages. Ze doen allemaal redelijk kinderachtig en ambetant. Meestal erger ik mij eraan als de personages zo zijn, maar hier wérkt het gewoon. Ze zijn zo omdat ze zo moeten zijn in dit verhaal. Nietszeggend? Inderdaad, maar het wordt wel duidelijk als je deze ‘manga’ leest.

En deze manga lezen is iets dat ik enkel maar kan aanraden. Pink Diary is een topper in het shojo-genre, en de mangaka mag zeker vergeleken worden met haar Japanse collega’s.