Paradise Kiss

Mangaka: Ai Yazawa
Uitgever: Kana
Volumes Frans: 4
Volumes Japans: 5
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Nana is een manga die hier op de Heuvel graag gelezen wordt. Het is ook een commercieel succes dus springen de uitgeverijen op andere werken van mangaka Ai Yazawa. Zo ook Kana dat het probeert met Paradise Kiss, een ander recent werk van Yazawa.

Het probleem is echter dat Paradise Kiss – ParaKiss voor de intimi – het ‘vervolg’ is op Gokinjo dat ook nog maar net gepubliceerd wordt in de taal van Molière. Wat je je als lezer afvraagt is natuurlijk of je ParaKiss ook kunt lezen zonder voorafgaandelijk Gokinjo gelezen te hebben. Zonder er al te veel woorden aan vuil te maken kan ik hier kortweg “ja” op antwoorden.

Yukari Hayasaka studeert volop om verder te kunnen studeren aan een welbefaamde universiteit. De examens naderen en na de lessen volgt ze nog bijlessen en cram school. Maar ze vraagt zich af waarom ze het allemaal doet en welke droom ze in het leven nastreeft.

Dat ze geen echt doel in het leven heeft wordt nog eens extra benadrukt als ze op toevallige wijze in aanraking komt met leden van Yaz’Art, de kunstschool genoemd naar mangaka Ai Yazawa. Deze bende weirdo’s vraagt haar om model te staan voor hun mode-défilé en Yukari sukkelt er zo een beetje in…

Al snel gaat er een hele nieuwe wereld open voor Yukari en zal ze een hechte band vormen met de leden van het groepje. Ze zal haar studies in vraag stellen maar beseft dat haar ouders haar nooit haar eigen weg zullen laten kiezen. Een moeilijke periode kondigt zich aan, maar dat Yukari er sterker zal uitkomen staat als een paal boven water.

In Paradise Kiss herkennen we veel van Nana. Vermits het zich afspeelt in de mode-wereld kan Yazawa zich meer dan ooit laten gaan in unieke kledingstukken. De tekenstijl staat dan ook erg dicht bij wat we van Nana gewend zijn. En vermits de volumes van ParaKiss van een groter formaat zijn kunnen we de vingers aflekken bij sommige plaatjes.

Ook het verhaal is voor hetzelfde doelpubliek geschreven als Nana, dit in tegenstelling tot Gokinjo (verschenen bij Akata/Delcourt) dat zich toch duidelijk richt tot een jonger publiek en dat daardoor soms wel wat diepgang mist.

Fans van Nana kunnen met de ogen dicht overgaan tot de aanschaf van het vijfdelige Paradise Kiss. Je wordt natuurlijk wel wat gespoiled betreffende het einde van Gokinjo maar dat einde blijkt dan toch niet erg verrassend te zijn, en mij stoorde het alvast niet. Mensen die enkel Paradise Kiss willen lezen hoeven ook geen schrik te hebben dat ze niet kunnen volgen. De hoofdpersonages zijn allemaal nieuw en je zult niet eens merken dat hier een ‘prequel’ aan vooraf gaat.

Paradise Kiss is een manga die al het goede dat we van Ai Yazawa reeds dachten nog maar eens bevestigt. Kana heeft hier een klepper bij in hun nog povere shojo-collectie.