My girl

Mangaka: Mizu Sahara
Uitgever: Kazé Manga
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 5
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Als een manga een zeker succes heeft wordt er al snel op de kar gesprongen door andere uitgeverijen om iets gelijkaardigs uit te brengen. Un drôle de père heeft een zekere weerklank gekregen bij pers en publiek, en dat is Kazé Manga niet ontgaan. Zij proberen met het gelijkaardige My girl van Mizu Sahara zich ook een deel van de koek toe te eigenen.

Masamune loopt er wat verweesd bij. Vijf jaar geleden liet zijn grote liefde Yoko hem vallen en sindsdien gaat hij lusteloos door het leven. Waarom liet ze hem achter? Waarom antwoordde ze nooit op zijn talrijke brieven? Wat is er met haar allemaal gebeurd in de tussentijd? Wanneer hij eindelijk nieuws krijgt is dat niet het nieuws waar hij op hoopte. Yoko is sinds kort overleden en laat een dochter achter. Masamune’s dochter…

Masamune staat in het begin niet te springen om de voogdij over Koharu op zich te nemen, maar zal van gedachten veranderen wanneer blijkt dat ze beide heel wat met elkaar gemeen hebben. Beide zijn ze verloren door het verlies van Yoko, beide voelen ze zich achtergelaten, beide zoeken een toeverlaat waarmee ze warme herinneringen kunnen ophalen aan Yoko. Zal hun liefde voor Yoko hen samenbrengen?

Masamune moet dus als drieëntwintigjarige jongeman een dochtertje van vijf die hij nog nooit gezien heeft opvoeden. Hij zal geconfronteerd worden met de traditionele problemen waarmee een alleenstaande ouder te kampen heeft. Vooral het arbeidsleven combineren met het vaderschap valt hem niet eenvoudig. Toch zal hij zich aanpassen en zal hij zijn weg zoeken als nieuwbakken vader.

Het is duidelijk dat My girl hetzelfde uitgangspunt heeft als het eerder vermelde Drôle de Père (Bunny Drop in de US versie). En ook al leest My girl vlot weg, Drôle de Père is in de meeste opzichten gewoon beter. Het verhaal en de personages komen geloofwaardiger over en de situaties waarmee ze geconfronteerd worden zijn beter uitgewerkt. My girl probeert hetzelfde maar allemaal net een tikkeltje minder goed. Misschien zullen sommige lezers de tekenstijl van My girl beter vinden, maar de pennentrekken van Drôle de Père zijn dan wel weer veel persoonlijker.

My girl is een goede manga maar heeft het moeilijk de vergelijking met Drôle de Père te doorstaan. Je kan je er zonder problemen aan wagen en zal een leuke manga ontdekken, maar weet dat er beter is.