Musique de Marie (La)

Mangaka: Usamaru Furuya
Uitgever: Casterman
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 2
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

De Sakka collectie van Casterman doet ons telkens weer opnieuw kennismaken met onbekende mangaka’s, die vaak atypisch zijn voor het idee dat we van de manga hebben in onze westerse wereld. Zo ook met Usamaru Furuya, geboren in 1968 en al lang een artiest voor hij zich waagde aan een avontuur als striptekenaar. Schilder, beeldhouwer, acteur, zelfs danser, hij laat het allemaal achter zich om zich vanaf 1994 op te werpen als getalenteerd mangaka. In dit tweedelige ‘La Musique de Marie’ merken we echter dat hij zijn uitgebreide artistieke achtergrond gebruikt bij zijn werk als mangaka.

In de proloog van La Musique de Marie maken we kennis met Kaï en het jonge meisje Phiphy die in een fantastische wereld een uitstapje maken. Het is als lezer op dat moment nog moeilijk om je lectuur te oriënteren. In de loop van het verhaal komen we echter meer te weten over de stad Guilou, en de bewoners ervan.

Guilou is de grootste stad op het eiland Pyrite, dat op haar beurt deel uitmaakt van een diverse eilandengroep. De taak van Guilou bestaat erin machines uit te vinden en te produceren. Zij voorzien in de behoefte van alle andere eilanden. Op een ander eiland zorgen ze dan weer voor de voedselvoorziening, en zo heeft elk eiland een weloverwogen taak.

Het is een wereld waar alles baadt in peis en vree. Geen oorlog, geen geruzie. Furuya beschrijft hier een utopie, een post-industriële maatschappij die gebouwd is op de grondvesten van onze eigen wereld. Hij laat er zijn fantasie de vrije loop. Een erg uitgebreide en weloverdachte wereld tot gevolg, want zowel de huwelijksaanzoeken, als zelfs een homoseksuele maatschappij worden tot in detail beschreven.

Pyrite wordt beschermd door een soort mechanische godin die het eiland overvliegt. Marie wordt door iedereen aanbeden, en vele geschriften over haar worden bijgehouden door de priesters.

En dat brengt ons opnieuw bij Kaï. Na de proloog heeft het verhaal een sprong in de tijd gemaakt en Kaï is nu een 18-jarige jongeman die met zijn uitmuntend gehoor een belangrijke pion is op het leven te Guilou. Phiphy is nog steeds gek op de jongeman, en is van plan hem ten huwelijk te vragen. Maar Kaï is meer geînteresseerd in Marie… Hij is de enige die haar muziek hoort, en de tekens op de palm van zijn handen zijn getuige van de verbondenheid tussen Kaï en Marie.

La Musique de Marie is een unieke manga die bij momenten erg sterk uit de hoek komt. De wereld is volledig, en je kan er volledig in wegdromen. Omdat er een utopie wordt beschreven zal je ook sneller nadenken over de gelijkenissen en verschillen die we vaststellen in vergelijking met onze eigen maatschappij. Ook het personage van Kaï is erg interessant door zijn fascinatie voor de godin van Pyrite. Enkel de andere personages komen vaak leeg en te traditioneel over. Maar dat is een klein minpunt waar je je niet aan stoort bij het lezen.

La Musique de Marie verschilt teveel van wat we gewoon zijn om elk lezerspubliek aan te spreken. Maar de mensen die zich bereid stellen over het geheel na te denken zullen aangenaam verrast worden bij het lezen van La Musique de Marie.