Moonlight Act

Mangaka: Kazuhiro Fujita
Uitgever: Kazé
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 11
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Kazuhiro Fujita kennen we in de eerste plaats van Karakuri Circus. Deze manga was zo immens populair dat de reeks vroegtijdig moest worden stopgezet. De enkele honderden lezers van de reeks werden door Delcourt/Akata in de steek gelaten maar dat is nu eenmaal de harde, economische realiteit. Een dergelijk fiasco liet de fans van de mangaka weinig hoop op een nieuwe kans in de taal van Molière maar dankzij de overname van Kazé door de Japanners krijgen Fujita-aficionados toch nog een mogelijkheid om hun favoriete tekenaar in hun moedertaal te lezen. En dit via zijn laatste nieuwe reeks: Moonlight Act.

Elke tien jaar kleurt de maan blauw. Telkens het begin van heel wat onheil want op dat moment verkeert de sprookjeswereld in groot gevaar en dat kan ernstige gevolgen hebben voor onze eigen wereld. Als de slechteriken in de sprookjes overwinnen, kan na verloop van tijd dat sprookje immers uit ons collectief geheugen verdwijnen. Om nog maar te zwijgen van de impact die een wel heel erg uit de kluiten gewassen “boze wolf” uit “De drie biggetjes” kan hebben op onze hedendaagse gebouwen (die blijkbaar ook niet al te stevig zijn gebouwd!).

Gelukkig is er nog de Moonlight Act, een wet die alles weer naar het oude kan doen veranderen. Een enkele mens zal de sprookjes tot een goed einde moeten brengen en alzo de rust doen weerkeren. Maar tijdens de huidige blauwe maan valt deze zware last op een wel erg onbetrouwbaar en rebels individu. Zal hij de hoge verwachtingen kunnen inlossen of wordt de wereld zoals wij die kennen voorgoed naar de vergetelheid verdrongen?

Het basisidee van Moonlight Act vind ik best wel goed en uitermate origineel. Toch weet de uitwerking me niet volledig te overtuigen. Uiteraard is daar in eerste instantie al de erg specifieke tekenstijl van Fujita. Voorstanders likkebaarden bij het aanschouwen van zijn drukke, expressieve pennentrekken, anderen verliezen er volledig de draad bij. Ik behoor blijkbaar eerder tot die tweede klasse. Ook de sprookjes zijn natuurlijk niet allemaal ‘duizend en één nacht’ verhalen. Vaak zitten er ook traditionele Japanse verhalen tussen die bij ons helemaal niets teweeg brengen. Spijtig.

Moonlight Act is zeker een aanrader voor de fans van Fujita maar zal volgens mij ook nu weer niet aanslaan bij het grote publiek. Daarvoor is de tekenstijl toch te apart.