Mixim 11

Mangaka: Nobuyuki Anzai / Hisashi Nosaka
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 4
Volumes Japans: 12
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Ik was een niet zo stiekeme liefhebber van de erg klassieke shonen Mär. De manga bracht alle leuke elementen uit een shonen bij elkaar en smeedde er een gelikt geheel van. Ik was dan ook erg benieuwd naar wat mangaka Nobuyuki Anzai na Mär uit de mouw zou schudden. De opvolger liet wat op zich wachten maar in samenwerking met scenarist Hisashi Nosaka kwam uiteindelijk dan toch Mixim 11 tot stand.

Ichimatsu Matsuri is een vechtersbaas die geen geluk kent in de liefde. Geen idee of het komt door het ietwat aparte taalgebruik in zijn handgeschreven liefdesbrieven, maar telkens weer is een ijskoude nee het antwoord. Gelukkig vindt hij troost bij zijn twee beste vrienden. Koume Haruno is het intellectuele wonderkind van de school en Takezo Sangubashi is de langharige nerd. Op het eerste zicht hebben de drie vrienden niets met elkaar gemeen, maar ze worden verbonden door de afkeer die meisjes voor hen voelen. Geen van hen lukt het om een vriendinnetje aan de haak te slaan.

Op een avond wordt hun leven opgeschrikt door een vreemde, jonge vrouw die nederdaalt uit de sterrenhemel. Ze is afkomstig van Polaris en deelt onze vrienden mee dat ook zij geboren zijn op Polaris. Meer zelfs, één van hen is de troonopvolger van de ster! Als pasgeborenen werden de drie jongetjes naar aarde gestuurd zodat ze veilig en wel konden opgroeien. Onder hen bevond zich de prins en twee ‘afleidingsmaneuvers’. Voor hun vertrek werden ze betoverd zodat geen enkele aardse vrouw op hen verliefd zou worden. Enkel 12 heel bijzondere vrouwen kunnen die betovering doorbreken. En zij komen van alle hoeken van het universum!

Aangezien Mär me veel leesplezier had bezorgd, had ik hoge verwachtingen voor deze nieuwe reeks van Anzai. De ontgoocheling was des te groter. Net zoals bij Mär is ook hier het verhaal weer archiklassiek maar de magie blijft voor mij volledig achterwege. Op geen enkel moment voelde ik mee met de personages. Zelfs de tekenstijl is een stap achteruit ten opzichte van Mär. Anzai grijpt terug naar een design dat meer aanleunt bij Flame of Recca dan bij Mär en dat doet de manga weinig goed.

Mixim 11 boeit gewoon niet. De drie wandelende mangaclichés konden mij als lezer niet overtuigen hun avontuur te blijven volgen. Misschien komt dit gedeeltelijk door te hoge verwachtingen, maar echt vlot leest Mixim 11 ook gewoon niet.