Mix

Mangaka: Mitsuru Adachi
Uitgever: Delcourt/Tonkam
Volumes Frans: 12
Volumes Japans: 17
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Meisei. Een legendarische naam voor de fans van de al even iconische mangaka Mitsuru Adachi. Meisei was het schouwtoneel voor ‘Touch’, nog steeds het grootste succes van Adachi. Zesentwintig jaar na het einde van Touch keert Adachi terug naar de school van de tweelingbroers Kazuya en Tatsuya in de manga ‘Mix’.

Mix vangt aan 26 jaar na het einde van Touch. Het baseballteam van de Meisei-school is er na hun eerste deelname aan het Koshien-tornooi nooit meer in geslaagd het eindtornooi te bereiken. Die enige deelname leverde hen dan wel meteen de zege op, maar langzaam maar zeker vergat iedereen het succes van Meisei…

Maar 26 jaar na Tatsuya lijkt Meisei klaar om opnieuw Koshien te gaan bestormen. En dat dankzij de broers Toma en Soichiro, geboren op dezelfde dag van hetzelfde jaar… Maar toch geen tweeling…

De broers Toma en Soichiro en hun één jaar jongere zusje Otomi vormen een nieuw samengesteld gezin. Toma’s moeder overleed waarna zijn vader hertrouwde met de moeder van Soichiro en Otomi die op haar beurt haar man was verloren. Een typische Adachi-setting. Met typische Adachi-personages. Tegen de al even typische baseballsetting…

Toma is de pitcher van dienst en Soichiro vormt zijn catcher, met hun zusje als hevigste supporter. Uiteraard speelt baseball een héél belangrijke rol in Mix, maar minstens even belangrijke zijn de typische Adachi-humor en de fijn uitgewerkte personages.

Mix is immers een soort ‘vervolg’ op Touch dat evenzeer geldt als eerbetoon. Zowat alle personages hebben ergens wel een link met Touch of de generatie spelers die na Tatsuya’s winst in het Koshien-stadium het schoolteam vervoegde. Verwacht je dus aan heel wat referenties aan Touch. Sommige personages zal je zelf ‘herkennen’.

Maar haalt Mix ook hetzelfde niveau als Touch? Moeilijk te zeggen… Touch heeft in de harten van vele Adachi-fans een speciaal plaatsje. In alles wat nadien komt hanteert de mangaka immers gelijkaardige elementen om zijn manga die typische Adachi-feel te geven. Sterk, maar niet altijd even verrassend meer…

Ook voor de nieuwe generatie fans is het onduidelijk of Mix wel de ideale instap-Adachi is aangezien er zoveel verwezen wordt naar Touch. Mix is perfect leesbaar zonder Touch te hebben gelezen, maar het zou zonde zijn al die leuke grapjes de mist in te laten gaan…

Anderzijds biedt Mix wel gewoon alles wat een Adachi-manga kenmerkt: leuke humor, warme personages en een gezonde dosis sport. En nergens neemt het zichzelf serieus…

Aan nieuwe fans aanraden welke Adachi de ideale instapmanga is blijft enorm moeilijk. Sommige fans zweren bij Touch, andere verkiezen H2 als het superieure werk, terwijl nieuwere fans vaak naar Cross Game verwijzen als de ultieme Adachi-manga. Maar eigenlijk komt het er op neer dat Mitsuru Adachi altijd wel een erg hoog niveau haalt en als je eenmaal de smaak te pakken hebt, dan zal je sowieso ook alle andere Adachi-manga willen lezen. Dus met welke Adachi-reeks je begint maakt eigenlijk niet veel uit…