Mathilde

Mangaka: Jenny
Uitgever: Delcourt
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 0
Score:

8 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

De bevallige Française Jenny kennen we nog van het achtdelige Pink Diary. Hoewel Pink Diary dus getekend werd door een Franse auteur werd het door uitgeverij Delcourt toch gepromoot als manga. De reeks verscheen dan ook in pocketvorm en had de look and feel van een manga. De hier besproken nieuwe reeks van Jenny, Mathilde – Le temps des soupirs, verschijnt echter als een traditionele strip. Achtenveertig kleurenpagina’s in groot formaat voorzien van een harde kaft. De tekenstijl van Jenny blijft echter sterk aanleunen bij wat ze in Pink Diary deed, inclusief haar leuke super deformed momenten.

Mathilde nadert haar vijfentwintigste levensjaar. En dat is geen prettig vooruitzicht voor de jonge vrouw. Ze heeft universitaire studies achter de rug maar werkt als kassierster in een supermarkt. Ze droomt ervan schrijfster te worden maar heeft al maanden geen zin op papier gekregen. Ook haar liefdesleven lijkt te zijn aanbeland in een doodlopende straat. Ze heeft haar vriend een misstap vergeven maar het vertrouwen is nog niet helemaal hersteld.

Na een slaande ruzie met haar vriend en een verschrikkelijke dag aan haar kassa, lijkt haar leven dan toch een positieve wending te nemen. Haar liefdesverdriet laat een woordenstroom uit haar pen vloeien en bovendien komt ze aan haar kassa in contact met een gevestigd auteur. Een die haar bovendien een job aanbiedt! Zo kan ze aan zijn zijde van dichtbij het vak leren… Lacht het leven haar eindelijk toe?

Net zoals Pink Diary zal ook Mathilde in de eerste plaats een vrouwelijk publiek aanspreken. Waar de personages in Pink Diary nog school lopen, kiest Jenny in Mathilde voor wat oudere personages. Ook de keuze voor het traditionele stripformaat (en de daarbij horende hogere prijs) doet vermoeden dat hier een wat ouder publiek wordt geviseerd. De belevenissen van de personages in Mathilde leunen aan bij dat oudere publiek maar alles blijft wel lekker luchtig. Mathilde leest vlotjes weg en bezit dankzij de SD-passages ook de nodige humor om er een ontspannende lectuur van te maken.

Het grote probleem van Mathilde is het beperkt aantal pagina’s. Deze 48 pagina’s zijn net genoeg om de lezer een korte introductie aan te bieden. Net als het verhaal op gang begint te komen is het boekje uit. En dan is het lang wachten op het tweede album…

Met Mathilde maakt auteur Jenny een mooie evolutie. In dezelfde stijl als Pink Diary lijkt Jenny toch aan maturiteit te hebben gewonnen. Of het stripformaat de juiste keuze was moet nog blijken, want het album is wel erg snel uit voor die hoge prijs in vergelijking met een manga in pocket formaat…