Love my Life

Mangaka: Ebine Yamaji
Uitgever: Asuka
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Uitgeverij Asuka blijft verrassen. Ze waren al de eersten om het kleine bunko formaat te gebruiken en wagen zich nu ook als eerste Franse uitgeverij aan een yuri titel. Wat is yuri, hoor ik jullie denken. Zoals de opmerkzame Heuvelbezoeker al wel zal weten worden de manga’s onderverdeeld in allerlei hokjes. Yuri is het hokje waarin de manga’s die lesbische relaties bespreken worden ondergebracht. Het is een beetje de tegenhanger van het yaoï genre dat de mannelijke homorelaties beschrijft. Yuri wordt over het algemeen door vrouwen, voor vrouwen geschreven. Verwacht je dus niet aan geile lesbische sex die alle mannelijke hormonen sneller zal doen slaan.

Ichiko Izumiya is een studente Engels die net als haar vader vertaler wil worden. Ze is nu al een tijdje samen met haar vriendin Eriko en besluit dat het tijd is zich als lesbienne te ‘outen’ bij haar vader. Deze neemt het allemaal erg goed op maar vertelt zijn dochter ook een geheim dat hij al gans zijn leven met zich meedraagt. Zowel hij als de overleden moeder van Ichiko waren ook homoseksueel. Het was een verstandshuwelijk omdat ze allebei een kind wouden. Ichiko is wel even geschrokken van deze openbaring en zal door middel van haar eigen ervaringen proberen te aanvaarden wat haar ouders gedaan hebben.

Maar eigenlijk is dat slechts een klein onderdeel van het verhaal in ‘Love my Life’. In de eerste hoofdstukken van dit one-shot zal Ichiko wel wat problemen hebben met de verklaringen van haar vader – ze zal het vooral moeilijk hebben omdat ze er niet meer over kan praten met haar overleden moeder – maar het is niet dé rode draad in het verhaal.

Wat is dan wel de rode draad in het verhaal? Wel, het verhaal gaat eigenlijk over de liefde, het opgroeien, de weg naar het ‘echt’ volwassen worden. We hebben het hier niet over pubers die jongvolwassenen worden, maar over jonge vrouwen die aan het studeren zijn en keuzes moeten maken die hun verdere leven zullen bepalen.

Het is dus niet zozeer de problemen van de homoseksualiteit die op het voorplan treden. Natuurlijk worden die aangekaart en houden die onze personages bezig maar in de eerste plaats is dit one-shot één lange levensles. Als je dat aanvaardt stoor je je ook niet aan de soms bizarre elementen in ‘Love my Life’. Want die zijn er. Bijna alle personages zijn bijvoorbeeld homoseksueel, ook al speelt het verhaal zich niet af in het homomilieu. Dat is natuurlijk wel vreemd als je weet dat de statistieken zeggen dat slechts 10% van de mensen homoseksueel zijn.

Je zet je daar als lezer echter over ook al omdat alle personages uniek en levensecht zijn, zonder daarom in clichés te vervallen. Ik kan me voorstellen dat één van de grootste uitdagingen bij het schrijven van dergelijke titel het vermijden van clichés moet zijn.

Ook belangrijk is dat de homoseksualiteit je nergens wordt opgedrongen waardoor deze manga een meer positieve invloed kan hebben op een doorsnee hetero die niet dagelijks in contact komt met homo’s dan allerlei columns, lezersbrieven of pro-homo propaganda die je moreel verplichten homo’s te aanvaarden als normale mensen. In ‘Love my Life’ verloopt het proces natuurlijk en heb je geen belerend vingertje nodig die je de verdraagzaamheid oplegt. Nee, het gaat hier gewoon om mensen die van elkaar houden.

Met dit alles heb ik nog niet eens vermeld dat het scenario ook erg sterk ineenzit. Beide meisjes willen immers in de voetsporen treden van hun vader. Ichiko omdat ze haar vader respecteert en door hem op positieve wijze in contact is gekomen met het beroep van vertaler. Eriko daarentegen wilt tegenover haar vader bewijzen dat ook zij – als meisje – hetzelfde kan bereiken als haar vader en broer. Deze wraakgevoelens die Eriko koestert zullen trouwens voor de eerste problemen zorgen in de relatie van Ichiko en Eriko.

De tekenstijl is erg zuiver en puur. Geen overbodige details hier, maar wel een beheerste stijl. Erg aangenaam om te volgen. De nadruk ligt op het verhaal maar de tekeningen zijn niet verwaarloosd, zo voel ik het aan.

Love my Life is een echte topper in een voor mij nieuw genre. Hopelijk zijn de andere werken van Ebine Yamaji van hetzelfde allooi. Kopen, met de ogen dicht, en nadien genieten, met de ogen open.