Love Hina

Mangaka: Akamatsu Ken
Uitgever: Pika
Volumes Frans: 14
Volumes Japans: 14
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Mijn relatie met Love Hina is niet een die van een leien dakje liep. Toen de manga uitkwam was er al een hele hype op het internet dat dit dé manga was die iedereen met verstomming zou slaan. Iedereen, behalve ik, want toen ik het eerste volume las was ik allesbehalve verkocht. Ik legde de manga een goed jaar opzij. Onlangs voelde ik echter de drang om Love Hina eens te herlezen…

Keitaro Urashima lijkt wel voor het ongeluk geboren. Helemaal ongeliefd bij de meisjes, te dom om te helpen donderen, en hij wordt dan ook nog eens door zijn ouders op straat gezet omdat hij voor de tweede keer op rij niet geslaagd is voor het ingangsexamen van Tokyo University. Hij komt terecht bij het Hinata pension, waar hij op een ietwat gelukkige manier de baas wordt. Het is echter een verblijf voor meisjes, en het is al snel duidelijk dat Keitaro zich daar heel wat problemen op de hals zal halen.

Alles begint met een belofte die Keitaro deed toen hij vijf jaar was. Samen met zijn eerste en tot nu toe enige vriendinnetje doet hij de belofte om samen naar Tokyo University te gaan. Het gerucht doet immers de ronde dat elk koppeltje die daar samen studeren gelukkig zal worden. Dat is dus de reden waarom Keitaro telkens weer opnieuw dat ingangsexamen wilt proberen. Hij is echter wel de naam van het meisje vergeten wat in de loop van de reeks nog voor hilarische momenten zal zorgen.

De meisjes die in het pension leven hebben natuurlijk allemaal hun cliché-achtig karakter. Er is Shinobu, het jonge verlegen meisje dat erg goed is in de huishoudelijke taken (de Japanners kicken er op), er is Sû, de wildebras met de Indische look, Motoko is de koude, harde Samouraï, Kitsune is de verleidster van de hoop, en dan is er natuurlijk nog Naru, het vrouwelijke hoofdpersonage en het meisje waarvan Keitaro denkt, en hoopt, dat het zij is aan wie hij zijn belofte heeft gedaan als hij klein was. In de loop van het verhaal komen er natuurlijk nog personages bij die de verhaallijn een beetje moeten rekken, en die vooral dienen om Keitaro en/of Naru jaloers te maken.

Love Hina is allesbehalve een vernieuwende manga. Ik durf zelf zeggen dat de hype volledig overroepen is, en toch leest het allemaal lekker weg. Origineel kan je het niet noemen, maar het is wel allemaal van erg goede kwaliteit. Ok, na enkele volumes kan je al wat minder lachen met de steeds weerkerende gags van Keitaro die slaag krijgt omdat hij te pervers zou zijn, of stoor je je wel eventjes aan het zoveelste snoepreisje van de personages, maar op de één of andere manier vergeef je het Akamatsu Ken allemaal. Ook de tekeningen zijn allemaal erg klassiek, maar ze passen wel goed bij het genre.

Love Hina is een manga waar iedereen wel mee zal kunnen lachen. Dat het verhaal en de gags af en toe weinig originaliteit vertonen, doet niet teveel af aan de kwaliteiten van deze manga. Hou je van sentimentele komedie’s dan zal Love Hina je wel kunnen bekoren.