Lost Brain

Mangaka: Tsuzuku Yabuno / Akira Otani
Uitgever: Kurokawa
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 3
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Uitgeverij Kurokawa heeft toch een zekere naam en faam opgebouwd. Hun catalogus bestaat vooral uit kwaliteitsreeksen, ook al zijn ze soms voor een specifiek publiek. Aankondigingen van deze uitgeverij bekijk ik dan ook telkens met grote interesse. Wie weet hebben ze weer een pareltje ontdekt.

Lost Brain is het verhaal van de scholier Ren Hiyama, een geniale student die echter niet hoog oploopt met zijn medemens. Hij vindt zowat iedereen debiel. Hij komt tot het besluit dat het zo niet meer verder kan en dat hij zijn ideale wereld moet scheppen. Een wereld ontdaan van geld en macht. Of toch… macht voor anderen, want hij wil natuurlijk de dictator worden van deze nieuwe wereld. Een geniale student die een ideale wereld wil stichten, waar hebben we dat nog gehoord?

Via een medestudente komt Hiyama in contact met een hypnotiseur. In het begin staat hij er wat sceptisch tegenover, maar al snel bedenkt hij dat hypnose hét middel kan zijn om zijn droom in realiteit om te zetten. Het avontuur begint!

Laat het duidelijk zijn. Lost Brain is een minderwaardige cloon van Death Note. We moeten er geen doekjes om winden dat Death Note in alle opzichten enkele categorieën hoger speelt. Scenarist Tsuzuku Yabuno kiest hier ook voor het genie dat een ideale wereld wil scheppen, maar waar je voor Light in het begin nog enige sympathie kon voelen is dat bij Hiyama helemaal niet het geval. Death Note speelde ook met dat ethische dilemma en het feit dat Light pas echt slecht werd door het verkrijgen van de Death Note. Hiyama gaat actief op zoek naar een manier om zijn ideale wereld te creëren. Ook de keuze voor hypnose doet de manga geen goed. De Death Note had iets surrealistisch en maakte het daardoor makkelijker om te aanvaarden dat er dergelijke dingen mee konden gebeuren. De keuze voor hypnose maakt dat de evenementen die plaatsvinden in Lost Brain net minder realistisch overkomen dan die in Death Note, wat toch helemaal de bedoeling niet kan zijn.

Tekenaar Akira Otani komt overtuigender uit de hoek maar heeft de pech dat Obata natuurlijk een tekengenie is die je niet zomaar doet vergeten. Dus ook op dat gebied delft Lost Brain het onderspit.

Lost Brain doet z’n best om een tweede Death Note te worden, maar soms is je best niet goed genoeg. In geen enkel opzicht haalt Lost Brain het van zijn illustere voorganger. Meer nog, de manga laat op sommige vlakken steken vallen waardoor de reeks ook op zich gewoon niet goed genoeg wordt bevonden door ondergetekende. Een misser voor Kurokawa!