Lamentations de l’agneau

Mangaka: Kei Toume
Uitgever: Delcourt/Akata
Volumes Frans: 7
Volumes Japans: 7
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Kei Toume kennen we nog van het ongelooflijk mooie “Sing Yesterday for me” dat hier op de Heuvel enorm geapprecieerd wordt. Delcourt/Akata is ook fan van deze getalenteerde mangaka en brengt nu een ouder werk van haar uit: Hitsuji no Uta, oftewel “Les lamentations de l’agneau”. Bestaat er een mooiere titel in het Frans? Ik denk het niet!

We volgen Kazuna Takashiro, een jongen die na de dood van zijn moeder werd opgevoed door een koppel vrienden van zijn vader, de familie Eda. Zijn “nonkel en tante” zoals hij ze noemt willen hem adopteren, maar hoewel Kazuna wel van hen houdt blijft hij met vraagtekens zitten.

Wat hem vooral vezighoudt is waarom zijn vader hem achtergelaten heeft bij deze mensen. Hield hij dan niet van hem? Zijn één jaar oudere zus mocht immers wel bij hun vader blijven na de dood van hun moeder. Waarom zij wel, en hij niet? Kazuna zit dan ook erg in de knoop met zichzelf en weet niet wat aan te vangen met zijn toekomst.

Als hij op een dag flauwvalt in het clublokaal van de tekenclub waar hij deel van uitmaakt om in contact te zijn met de introverte Yaegashi, begint het verhaal pas echt op gang te komen. Hij krijgt een visioen uit zijn verleden en gaat op zoek naar zijn ouderlijke huis waar hij de eerste jaren van zijn leven doorbracht, samen met zijn ouders en zijn ziekelijke zus. En zijn zus wacht hem daar zowaar op…

Chizuna, zoals zijn zus heet, doet hem het verhaal van hun familie. Hun moeder stamt af uit een familie die een soort vampierenziekte heeft. Wie de ziekte krijgt voelt telkens weer de drang om bloed naar binnen te spelen. Zijn zus lijdt al gans haar leven aan die ziekte en nu blijkt dat ook Kazuna er niet onderuit komt.

We volgen dan de evolutie van Kazuna en Chizuna en hoe ze omgaan met hun ziekte die meestal uitvloeit in geestesgestoordheid. Eerst zijn ze erg afstandelijk ten opzichte van elkaar. Ze hebben immers nauwelijks met elkaar samengeleefd als gezin maar al snel groeien ze naar elkaar toe, en voelen ze dat ze iets gemeen met elkaar hebben dat uniek is.

Kazuna heeft echter ook af te rekenen met zijn eigen leven en problemen. Hoe gaat hij om met zijn nonkel en tante? Wat vangt hij aan met Yaegashi die duidelijk gevoelens voor hem heeft maar die hij niet in gevaar wil brengen met zijn bloeddorst? Zijn leven neemt in enkele dagen tijd een wending die hij onder ogen moet durven zien.

Les lamentations de l’agneau is alweer een topper van Kei Toume. Het thema van de manga sprak me op het eerste zicht minder aan dan dat van ‘Sing Yesterday for me’ maar de manier waarop ze het brengt is zo sterk dat je onmiddellijk wordt ondergedompeld in de sfeer en de gevoelens die de protagonisten uitstralen. Ook de tekenstijl is hier al erg sterk en moet niet onderdoen voor het meer recentere ‘Sing yesterday for me’. De typische schetsachtige stijl van Toume past perfect bij een sfeervolle manga zoals deze.

Les lamentations de l’agneau is een erg sterke manga die bovendien lekker wegleest en een erg groot publiek zal aanspreken. Vermits er hier meer sprake is van een echt verhaal is het misschien ook een toegankelijkere instapreeks voor degenen die Kei Toume nog niet kennen dan het eerder vernoemde ‘Sing Yesterday for me’.