Kuroko’s Basket

Mangaka: Fujimaki Tadatoshi
Uitgever: Kaze
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 17
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Slam Dunk blijft één van de beste manga aller tijden. Voor One Piece was het de manga met de meest verkochte boekjes per volume en nog steeds is de klassieker van Takehiko Inoue een must have in ieders mangatheek. Het heeft jaren geduurd voor iemand zich waagde aan een basketbalmanga die ongetwijfeld vergeleken ging worden met het onaantastbare Slam Dunk (het zwak afkooksel I’ll rekenen we dan even niet mee…). Plotseling krijgen we op de Franse markt dan ineens twee troonpretendenten. Dream Team werd positief onthaald op jullie favoriete Heuvel en nu nemen we ook Kuroko’s Basket uit Weekly Shonen Jump onder de loep.

In de onderbouw van de middelbare school is er een ploeg die “de miraculeuze generatie” wordt genoemd. Teiko had vijf basisspelers van bovennatuurlijk niveau en kon dan nog rekenen op een zesde speler die even goed was maar die zodanig onopvallend was dat hij niet echt de schijnwerpers haalde. De zes spelers verspreiden zich echter over verschillende scholen toen ze naar het hoger middelbaar overgingen. Met grote ogen wordt uitgekeken hoe elk van hen zal evolueren in hun nieuwe omgeving.

Het moge je niet verbazen dat wij Kuroko zullen volgen. Hij is het mysterieuze ‘zesde’ genie dat zo discreet is dat je vaak gewoonweg vergeet dat hij naast je staat. Op het veld geeft hij onzichtbare passes die het spel van zijn team onvoorspelbaar maakt. Hij vervoegt het team van de Seirin school die vorig jaar net de kwalificatie misliep voor het nationale tornooi. Op Seirin zal hij een tandem vormen met Kagami, een leerling die tot vorig jaar school liep in Amerika en in het land van de NBA natuurlijk een stevige basis legde. Samen zullen ze trachten de andere miraculeuze spelers van Teiko het vuur aan de schenen te leggen…

Fujimaki Tadatoshi probeert zich duidelijk te onderscheiden van Slam Dunk. Waar Dream Team het echt ook probeert met beginnende bad boys, laat Tadatoshi een handvol gevestigde waarden op ons los. Alleen mis je daardoor wel wat persoonlijkheid bij de personages. Als hoofdpersonage een onzichtbaar iemand kiezen die niemand opvalt is natuurlijk niet echt bevorderlijk voor het leesplezier.

En eigenlijk kunnen we dat wat doortrekken naar het geheel. Kuroko’s Basket is vooralsnog een beetje een grijze muis manga. De manga is allerminst een mislukking maar nergens ga je op het puntje van je stoel zitten. De beklijvende actie van een razendsnelle sport als basketbal wordt niet weergegeven zoals bij Slam Dunk (of zelfs Dream Team).

Zowel Dream Team als Kuroko’s Basket komen niet tot aan de enkels van Slam Dunk, maar beide zijn het wel degelijke, lekker weglezende manga. Als ik moet kiezen tussen de twee uitdagers gaat mijn voorkeur duidelijk uit naar Dream Team.