Kajika

Mangaka: Akira Toriyama
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Na Dragon Ball tekende Akira Toriyama enkel nog one shots. Na het grappige Cowa was het de beurt aan Kajika. Waar Cowa vooral op de lachspieren werkt en de actie wat links laat liggen, probeert Toriyama het omgekeerde recept bij Kajika. De humor neemt een mindere plaats in om plaats te ruimen voor wat meer gespierde actie.

Kajika is een jongen die vervloekt is. Toen hij klein was doodde hij een vos en sindsdien is Kajika verandert in een halfvos, halfmens wezen. Hij heeft de gedaante van een mens maar met een vossenstaart en spitsoren, en hij heeft ook de zintuigen die gepaard gaan met het dierenbestaan. Hij is afkomstig uit een erg sterke clan, maar zijn vechterskunstjes worden in bedwang gehouden door de vloek van de vos. Om die vloek ongedaan te maken moet Kajika 1000 dieren redden. Als het verhaal start heeft hij er nog tien te gaan. Maar dan komt hij in contact met een jonge dievegge…

Het meisje wordt aangevallen door de lijfwachten van ene Gibachi. Ze heeft namelijk het drakenei van deze laatste gestolen, en dat blijkt toch wel het laatste drakenei ter wereld te zijn zeker. Gibachi is erg gesteld op het kleinood omdat de legende zegt dat wie het bloed drinkt van een jonge draak superpowers krijgt. De dievegge besluit dat ze niet opkan tegen de machtige Gibachi en laat het ei achter bij Kajika. Gibachi zal dan ook achter Kajika aangaan. Hij huurt hiervoor de sterke Isaza in. En het toeval wil dat deze afkomstig is uit dezelfde clan als Kajika…

Kajika haalt nergens dezelfde kwaliteit als Cowa, het blijft allemaal vermakelijk maar toch van een minder niveau. Akira Toriyama wilt hier blijkbaar het begin van Dragon Ball wat evenaren, maar dat lukt niet zo goed. Het scenario is minder aangrijpend en de personages zijn ook al niet al te beklijvend. Het blijft natuurlijk Toriyama en slecht is het niet, maar het is toch meer voer voor de fans.

De tekenstijl is klassieker dan bij Cowa die vooral doelde op de gags. Maar juist doordat het een klassiekere Toriyama stijl is, komt alles wat minder warm over. Ook zijn de beginpagina’s van sommige hoofdstukken echt te donker geprint, waardoor de impressie niet altijd even duidelijk is. Waarschijnlijk komt dit door het gebruik van kleurenpagina’s in de voorpublicatie van het verhaal. Deze zijn dus niet hernomen in deze editie.

Kajika leest lekker weg maar geeft je nergens dat tikkeltje extra dat we toch van Akira Toriyama mogen verwachten. Verplichte kost voor de fans, maar de rest kan beter iets anders van de papa van Dragon Ball lezen.