Kaikisen

Mangaka: Satoshi Kun
Uitgever: Casterman
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Kaikisen maakt deel uit van de eerste lading ‘Sakka’ manga die Casterman op ons afvuurde. Het is het debuutwerk in de manga van Satoshi Kun, een cultnaam in het animewereldje. Hij heeft ondermeer de films Perfect Blue en Tokyo Godfathers op zijn actief en de televisieserie Paranoia Agent. Hij mag bestempeld worden als een van de grote talenten van zijn generatie. Met Kaikisen leren we dus zijn debuut op papier kennen.

Het verhaal speelt zich af in het visserstadje Amidé. Heel lang geleden werd het stadje telkens weer verrast door vloedgolven maar die zijn verdwenen sinds de Shintô-priesters een pact sloten met een waternimf. Zestig jaar lang houden ze haar ei bij, en als de zestig jaar voorbij zijn geven ze het terug aan zee waar een nieuwe waternimf geboren wordt. In vrede leeft Amidé samen met de natuur en de visvangst is overvloedig, stormen en vloedgolven blijven uit. Maar modernere tijden zijn aangebroken…

Yôzô Yashiro, de huidige Shintô-priester wil van het stadje een toeristische trekpleister maken. Samen met de immobiliënsector en een geldschieter is hij bezig het rustige visserstadje te verbouwen naar een heuse stad met alles erop en eraan. Natuurlijk stuit dit op verzet van de vissers maar een ander gedeelte van de bevolking ziet die welvaart graag komen.

Het hoofdpersonage in de manga is Yôsuké Yashiro, zoon van Yôzo. Hij wil graag naar Tokyo gaan om er verder te studeren en het stadje te ontvluchten. Hij twijfelt aan de legende van de waternimf maar zal in de loop van het verhaal zijn visie moeten bijstellen…

Kaikisen is een ecologisch getinte manga. Ik vergelijk het graag met het vierdelige Tajikarao – eerder reeds besproken op de Heuvel – waar ditzelfde thema besproken wordt. De stad is slecht, de natuur is goed, en grijs kennen we niet. De grootvader van Yôsuké gelooft plechtig in de waternimf, en de jeugdvriendin van de jongen, Natsumi komt terug van de stad omdat ze er niet kon wennen aan het haastige leven. De “goeden” in de manga keren de stad de rug toe, de “slechten” zijn aanhangers van moderne tijden.

Kaikisen kent een rustig begin waarin niet veel gebeurd. Het verhaal kabbelt wat aan en veel mensen gaan hier al afhaken. Als je doorzet begint er echter meer vaart in het verhaal te komen en komen er mooie wendingen die de (zwart-witte) boodschap kracht bijzetten.

De tekenstijl is erg geslaagd. Mede door de tekeningen werd Satoshi Kon bij dit debuut opgemerkt door Katsuhiro Otomo (Akira).

Kaikisen is geen onaangename lectuur maar daar blijft het bij. Het is me ook onduidelijk waarom er nog een compleet overbodig kortverhaal aan het einde werd toegevoegd. Het breekt de teneur van het hoofdverhaal een beetje.

Aan te raden aan mensen die ecologie hoog in hun vaandel dragen, de rest bekijkt dit best eerst eens in de winkel.