Jinbé

Mangaka: Mitsuru Adachi
Uitgever: Tonkam
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Mitsuru Adachi is vooral beroemd door zijn shonen manga die draaien rond sport. Af en toe maakt hij echter een zijsprongetje zoals elke auteur wel eens doet. Tonkam publiceerde eerder al zijn driedelige bundel kortverhalen ‘Short Program’ en nu hervallen ze met dit one-shot ‘Jinbé’.

Jinpei wordt door iedereen Jinbé genoemd wat Japans is voor een soort haai – vandaar ook de titel van dit one-shot, veronderstel ik dan! Jinbé werkt in een aquarium waar hij dus ondermeer zorgt voor dergelijke beestjes.

De nu bijna veertigjarige man woont samen met Miku, de dochter van zijn overleden vrouw. Eén jaar, twee maanden en veertien dagen, dat is de tijd die Jinbé met zijn vrouw Rikako kon doorbrengen voor ze stierf. Nu rest Jinbé enkel nog Miku als herinnering aan zijn grote liefde…

In de loop van het verhaal komen we langzaam te weten hoe de vork in de steel zit. De eerste man van Rikako, tevens de echte vader van Miku, is een rijke manager die een jeugdvriend is van zowel Jinbé als Rikako. Ze dongen beiden naar de hand van de mooie vrouw, maar blijkbaar koos zij tegen haar hart in voor het prestige en de charme van Miyashita, en niet voor de oprechte liefde van Jinbé.

Nu Rikako overleden is, probeert Miyashita natuurlijk zijn dochter terug te krijgen. Op het eerste zicht lijkt de relatie tussen Jinbé en Miku wat onstabiel. Ze geven elkaar nogal vaak een steek onder water en ze komen beiden wat stuntelig over. Maar al op het einde van het eerste hoofdstuk doet Adachi ons de wenkbrauwen fronsen.

Op dat moment is het nog helemaal niet duidelijk voor de lezer omdat Adachi altijd weer een unieke humor in zijn werken steekt. De volgende hoofdstukken merken we een bezorgde vader die voor zijn dochter wilt zorgen, maar dan op het einde wordt duidelijk dat Adachi op het einde van het eerste hoofdstuk geen incestueus grapje maakte, maar gewoon bewust die weg insloeg.

Miku heeft gevoelens voor Jinbé die de vader-dochter relatie ver overstijgen en hoewel dit nooit echt sterk naar voren komt is dit toch de onderliggende toon in het boekje. Als je dit one-shot herleest zal je ook meer referenties hiernaar opmerken dan bij een eerste leesbeurt. Jinbé en Miku hebben geen bloedband dus het kan allemaal door de beugel en de eurocent is bij mij ook rijkelijk laat gevallen – maar dan toch eerder dan bij Jinbé zelf – dus is het ook daarom niet zo shockerend, zeker niet als je gewend bent aan die typische Adachi humor.

Jinbé is echt een klein meesterwerkje van een getalenteerde mangaka. Iets minder humor dan we gewend zijn van Adachi, maar nergens zie je een trendbreuk die de fans zou afschrikken. Het blijft gewoon een Adachi-manga.

Het werk van Tonkam is echter weer niet al te best. We betalen 11 € voor dit boekje en dan nog krijgen we slechts de enkele kleurenpagina’s in het begin en niet alle kleurenpagina’s in de rest van het boekje. Als je dan toch voor een hogere prijsklasse gaat betaal ik liever nog die euro extra voor een perfecte editie dan nog steeds een hoge prijs voor een halfafgewerk boekje. In één woord: amateuristisch.

Maar laat dit je vooral niet weghouden van dit uniek verhaal dat een groot publiek zal charmeren, en ideaal is om eens met de stijl van Adachi kennis te maken zonder je in een lange reeks te lanceren.