Haikyu

Mangaka: Haruichi Furudate
Uitgever: Kazé
Volumes Frans: 21
Volumes Japans: 26
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Toen ik opgroeide in de jaren tachtig en negentig waren er best wel wat anime en manga over volleybal. Ik herinner me nog levendig de begingenerieken van Les Attaquantes of Jeanne & Serge. Telkens waren het manga over vrouwenvolleybal met een vleugje romantiek in verweven. Romantiek, maar ook staalharde trainingssessies! Bijna dertig jaar later waag ik me met “Haikyu !! – Les as du volley ball” nogmaals aan een manga over volleybal. Benieuwd wat dat geeft!

Shoyo is slechts 1m63. Toch is volleybal z’n favoriete sport. Om het gebrek aan gestalte te compenseren oefent hij vooral zijn sprong. Zijn sprong is zo goed dat hij kan wedijveren aan het net en hij droomt ervan om winnende smashes af te leveren. Spijtig genoeg is er op z’n school niemand geïnteresseerd in volleybal. Met veel moeite slaagt hij erin een team samen te stellen zodat hij kan deelnemen aan een tornooi. Het samenraapsel van individuen zal natuurlijk sneuvelen in de eerste ronde, maar in die ene match ontmoet Shoyo Tobio, een arrogante eikel.

Het toeval wil dat Shoyo en Tobio een jaar later in dezelfde school terecht komen. De rivaal van Shoyo zal plotseling zijn teamgenoot worden. Maar kan Shoyo wel om met het arrogante en egoïstische gedrag van de supergetalenteerde Tobio?

Haikyu is een volleybal-cloon van het legendarische Slam Dunk. Een ongetraind supertalent dat in hetzelfde team terechtkomt als een getraind supertalent met een moeilijk karakter. Een school die in verval is geraakt. Een coach met een epische reputatie. Al in het tweede volume een oefenmatch tegen een sterk team dat een vat rivalen herbergt. Het vooruitzicht van een groots tornooi en een veelvoud aan matchen. Kortom, niets nieuws onder de zon.

Maar Slam Dunk dateert van de jaren negentig. Mag men dan nog van een cloon spreken als de tijdspanne tussenin zo groot is? Mangaka Haruichi Furudate gebruikt in Haikyu op een handige manier de gekende structuur van de sport shonen. Net omdat het gekende patroon z’n succes reeds meermaals bewezen is, is het niet onlogisch dat Haikyu zo’n succes is in Japan.

In Frankrijk hebben sport shonen nooit écht aangeslagen. Gelukkig lijken de uitgeverijen wel fan van de sport shonen want nog steeds verschijnen alle grote titels in vertaalde versie. Kazé waagt zich hier aan de meest recente sporttopper uit de Weekly Shonen Jump en levert puik werk af.

Haikyu is een vlotte weglezer die volleybalfans zeker in huis moeten halen. Fans van de sport shonen zullen hier een leuke titel vinden die echter heel klassiek opgebouwd is.