Gyo

Mangaka: Junji Ito
Uitgever: Tonkam
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 2
Score:

8.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Junji Ito is de mangaka van de hier toch wel geprezen manga’s Spirale en Tomié die reeds eerder bij Tonkam verschenen. Beide reeksen vormen de kruin in de j-horror en ook met dit tweedelige Gyo begeeft Ito zich weer in de wereld van de horror.

Tadashi en Kaori vormen nu reeds lange tijd een koppeltje. Ze brengen hun vakantie door in het zonnige Okinawa. Maar al snel blijkt dat er vreemde gebeurtenissen plaatsvinden. Tadashi ziet vreemde dingen tijdens het duiken en vanwaar komt die ziekelijk makende stank?

Vooral Kaori met de scherpe reukzin heeft last van de stank. Ook in het huisje van de nonkel van Tadashi waar het koppel verblijft dringt de doordringende geur binnen. Als er dan nog vissen met pootjes in Okinawa aan land komen en vrolijk beginnen rond te lopen en te moorden is het hek helemaal van de dam en breekt de paniek bij de bevolking los.

Tadashi en Kaori keren terug naar huis maar een “loopvis” die Tadashi voor dood opsloot in een vuilniszak achtervolgt hen. Ze gaan te rade bij de nonkel van Tadashi die tevens een geleerde professor is.

Rest nog maar de vraag als de professor op tijd een theorie op poten zal kunnen zetten. Overal in Japan komen loopvissen aan land en ze trekken steeds verder landinwaarts. Niet alleen hun scherpe poten zijn een gevaar, als er ook haaien aan land komen wordt het immers helemaal gevaarlijk. En dan is er nog die lijkengeur die rondhangt overal waar de vissen komen. Wat is hier aan de hand?

Gyo is alweer een erg sterke en originele j-horror manga. Ik was erg te vinden voor het eerder uitgebrachte Spirale, maar ondanks de goede ideeën wist Tomié me maar zijdelings te bekoren. Ik was dan ook blij verrast dat Gyo weer het niveau haalt van Spirale.

Wat ook een positief punt is in vergelijking met andere j-horror titels is het feit dat dit een – voor mij althans – origineel verhaal is. Vaak baseren j-horror titels zich op bestaande legendes waardoor je telkens weer geconfronteerd wordt met hetzelfde uitgangspunt en hetzelfde stramien. Hier is het allemaal verrassend nieuw.

Ook positief in vergelijking met andere reeksen in het genre – en misschien wel iets dat samenhangt met mijn voorgaande bedenking – is dat Gyo echt wel schrikwekkend is. Er rijzen heel wat vragen die slechts met mondjesmaat beantwoord worden, en het is bij momenten toch wel morbide.

Samen met de perfect beheerste tekenstijl van Ito is Gyo weer een aanrader van formaat geworden voor de fans van het genre, én de mensen die eens willen kennismaken met j-horror.