Goku

Mangaka: Buichi Terasawa
Uitgever: Taifu
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 4
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Buichi Terasawa kennen we in de eerste plaats van de Space Adventures van Cobra, de tekenfilm zal de wat oudere generatie welbekend zijn van de Franse televisie. De kleine uitgeverij Taifu brengt niet alleen Cobra heruit, maar geeft ook ander werk van de mangaka een kans. Zo komt het dat ik het eerste volume van Midnight Eye Goku aan een leesbeurt kon onderwerpen.

Goku is een ex-agent die privédetective is geworden. Als zijn ex-collega’s één voor één op mysterieuze wijze zelfmoord plegen gaat hij op onderzoek. Maar dat onderzoek is niet zonder gevaar en Goku ontsnapt op een haar na zelf aan de dood. Wanneer hij weer bij bewustzijn komt is hij een ander mens geworden. Een geheimzinnige organisatie heeft hem een computeroog ingebouwd waarmee hij alle computers ter wereld kan raadplegen en besturen. Ook een stok die zich tot in het oneindige kan verlengen zal hem handig van pas komen in het bestrijden van de misdaad. De nieuwe Goku is opgestaan!

Midnight Eye Goku speelt zich af tegen een futuristische wereld die hersteld is na een zware aardbeving. Alles is nog grootser opgebouwd dan voorheen. Plaats van het gebeuren: Tokio. Tijd van het gebeuren: 2014.

Het futuristische Tokio heeft echter een duister en somber kantje. De verhalen zijn zelden hartverwarmend – ook al is de charme van Goku en de flair waarmee hij vrouwen verovert dat duidelijk wel. Goku is dan ook het typische mannelijke personage van mangaka Terasawa en moet niet onderdoen voor Cobra.

En daarmee komen we toe aan het grote punt van kritiek. Goku is eigenlijk gewoon een flauw afkooksel van Cobra – zonder het ruimtereizen dan. We hebben het allemaal wel al eens gezien en de originaliteit of diepgang is ver te zoeken.

De tekenstijl van Terasawa blijft erg herkenbaar. De vrouwen beschikken systematisch over prachtige lichamen met sublieme curves. De pagina-indeling daarentegen is zodanig klassiek dat de je soms vergeet dat je in een manga aan het lezen bent.

Deze vierdelige reeks biedt niet volledig wat ik ervan verwachtte. Het is allemaal net iets té klassiek en zal de lezer die Cobra niet wist te smaken allesbehalve kunnen bekoren. Deze manga is dan ook weggelegd voor de hardcore Buichi Terasawa fan die hier een leuk alternatief zal vinden voor tussen enkele Cobra-volumes eens iets anders – maar dan toch eigenlijk weer hetzelfde – te lezen.

Bovendien blijft uitgeverij Taifu het moeilijk hebben om op afdoende wijze gedistribueerd te worden – zeker in België. Hun boekjes zijn dan ook niet de gemakkelijkste om de hand op te leggen.