Gigantomachia

Mangaka: Kentaro Miura
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

We willen allemaal dat Kentaro Miura haast maakt met Berserk, maar de man nam in 2013 zowaar nog even de tijd om een oneshot uit te tekenen: Gigantomachia. Is het dan tenminste een kwalitatief sterk werk?

In de Griekse mythologie vertelt de Gigantomachie de epische strijd der Goden tegen de revolutie van de Titanen. Kentaro Miura herneemt de basis van deze legende voor dit oneshot dat zich afspeelt in een verre toekomst.

De sterke vechter en voormalige slaaf Delos is op pad met het mysterieuze, ietwat insectachtige, meisje Prome. Beide hebben hun lot aan elkaar verzegeld in een wereld waarin de mensachtigen het opnemen tegen de insectoïden. Welke rol spelen zij in de strijd en kunnen ze het verschil maken in een wereld waarin kracht en macht hand in hand gaan?

Gigantomachia (Giganto Maxia in het Japans) is het eerste nieuwe werk van Miura in 20 jaar. Wetende dat Miura een horde Berserk-fans heeft die hongerig naar elk nieuw hoofdstuk smachten, dan is het zonde dat de mangaka zijn tijd verspilt aan een niemendalletje zoals Gigantomachia. Als je na 20 jaar nog eens wilt uitpakken met iets nieuws, zorg er dan voor dat het je publiek achterover blaast. Maar nee, met Gigantomachia levert Miura een werk af dat enkel de fans van zijn tekenstijl zal bekoren. Miura gebruikt zijn ongebreidelde fantasie om unieke wezens te bedenken en tekent die met zijn prachtige pennentrekken. Het character design van de menselijke personages is zowaar zelfs wat anders dan wat we in Berserk te zien krijgen. Tekentechnisch blijft Miura top, maar voor de rest stelt Gigantomachia niets voor. Geef ons gewoon meer Berserk!