Forget me Not

Mangaka: Kenji Tsuruta
Uitgever: Casterman
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Sakka is de nieuwe mangacollectie van Casterman. Casterman bracht al wel manga’s uit – we denken dan in de eerste plaats aan de toppers van Jiro Taniguchi in de Ecritures-collectie – maar nu hebben ze een specifieke collectie die zich richt op de auteursmanga. Sakka is immers het Japanse woord voor auteur. De manga’s zullen vooral een volwassen publiek aanspreken, en zullen niet enkel op het mangavolkje gericht zijn maar ook op de traditionele stripfan.

‘Forget me not’ is een one-shot van Kenji Tsuruta. De man heeft fotografie gestudeerd en dat merken we aan zijn tekenstijl. Elk plaatje is prachtig geïllustreerd en zijn illustraties worden ook vaak gebundeld in artbooks. Hij begon als dôjinshi-auteur maar werd al snel opgemerkt door uitgeverij Kodansha. Zijn belangrijkste werk is ‘Spirit of Wonder’ dat Casterman al eens uitbracht in een ver verleden, en nu brengen ze ons dus ‘Forget me not’. Een recent album waar Tsuruta aan begon in 2003.

Forget me not speelt zich af in Venetië. Het hoofdpersonage is Mariel Imari, een luie privé-detective die wacht op haar erfenis. Maar die erfenis krijgt ze pas als ze een uiterst moeilijke zaak oplost…

De grootvader van Mariel was ook detective en zijn levenswerk bestond erin de beruchte dief Vecchio te ontmaskeren. Spijtig genoeg zou hij hier nooit in slagen. Deze dief met internationale faam kondigt keer op keer zijn diefstallen aan in de locale dagbladen maar blijft telkens uit de handen van de politie. Zelfs nu, twee generaties later, is de dief nog steeds actief en slechts als Mariel het mysterie van Vecchio weet op te lossen zal ze de erfenis van haar grootvader krijgen. Geen gemakkelijke taak, want Mariel is lui, erg lui.

Forget me not draait rond het kat-en-muisspel dat zich afspeelt tussen Mariel en Vecchio. Al snel blijkt dat ze een sterk vermoeden heeft over de identiteit van de dief, maar hem op heterdaad betrappen blijkt een aartsmoeilijke opdracht te zijn.

Dat is de hoofdplot in deze manga, maar allerlei nutteloze zijsprongetjes vertragen het verhaal enorm. Zo komen er een paar nieuwe (vrouwelijke) personages bij die blijkbaar alleen dienen om de mooie tekenstijl van de auteur in de verf te zetten. Ook zit er veel ongepaste “fanservice” in het verhaal. De twee zussen van Mariel zijn bijvoorbeeld ineens erg nieuwsgierig naar de kleur van het schaamhaar van hun zus. Zelden zo’n bizarriteit gezien in een manga…

‘Forget me not’ is toch wel een teleurstelling. Het verhaal op zich is niet slecht maar de uitwerking ervan laat te wensen over. Onnodige subplots en een onnodige ingewikkeldheid maken het lezen van ‘Forget me not’ er niet plezieriger op. Natuurlijk word je wel verwend met prachtige tekeningen, maar de vraag is of je dan niet beter een geïllustreerd werk van Kenji Tsuruta koopt?