Enma

Mangaka: Masaki Nonoya / Kei Tsuchiya
Uitgever: Kana
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 8
Score:

6.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Steeds vaker komen er manga’s op ons af waar ik nog nooit van gehoord heb. Terwijl internet en communicatie steeds belangrijker worden, zijn er dus nog steeds reeksen die volledig onder de radar passeren. Het is duidelijk dat de Franse markt in de diepste krochten van de Japanse uitgeverijen moet graaien om nog iets te vinden dat nog niet gepubliceerd wordt. En dat kans heeft op succes…

Enma is een jong meisje dat werkt voor hogere machten. Haar naam laat al vermoeden dat ze gelieerd is met de almachtige Enma die beslist waar de doden terechtkomen. Dragonball fans kennen Enma ongetwijfeld als de leuke gozer die Goku op weg zet naar Kaioh, doch dit geheel terzijde.

Aangezien er veel te veel onschuldige doden vallen in deze rumoerige tijden stuurt grote Enma kleine Enma erop uit om mensen die dood en verderf veroorzaken te vermoorden, zodat de grote Enma genoeg tijd heeft om een correcte beslissing te nemen over welke dode welk lot beschoren is. Het zou natuurlijk ongehoord zijn dat grote Enma iemand laat reïncarneren terwijl deze eigenlijk in de aangename warmte van de hel hoort.

Kleine Enma reist door tijd en ruimte, gaat van het feodale Japan naar het Victoriaanse Londen, en ontbeent daar gratuite geweldenaars. Het aantal beenderen die overblijven komt overeen met het aantal mensen door wie deze dode geliefd werd. Want uiteraard doodt ze niet enkel terreurzaaiers. Soms veroorzaken mensen heel wat leed zonder boosaardige bedoelingen. En ook zij moeten terechtgesteld worden. Kleine Enma stelt zich dan ook soms vragen bij haar daden…

Deze achtdelige manga is opgebouwd uit een resem kortverhalen zonder rode draad die hen verbindt. Enma komt telkens terecht in het milieu waar ze iemand moet doden via een altijd sappige ontbening en schept daar banden met de naasten alvorens toe te slaan. Op het einde van elk hoofdstuk stelt het naïeve meisje dan een vraag aan grote Enma waarop wat gepreek volgt.

Masaki Nonoya zorgt voor aangename tekeningen, telkens passend in het tijdperk waar het verhaal zich afspeelt. Geen simpele taak. Maar betoveren doet de tekenstijl nu ook weer niet. Toch is het vooral het scenario van Kei Tsuchiya dat te wensen overlaat. Het uitgangspunt is leuk gevonden, maar de kortverhalen kampen met de gebreken waar de meeste kortverhalen onder lijden. Te weinig uitgediept, te weinig diepgang. Komt daar nog eens bij dat Enma weinig evolueert tijdens haar missies waardoor het allemaal ietwat saai wordt. De drang om voort te lezen voel je nergens tijdens de lectuur van Enma. Een aanrader is dit dan ook allerminst.