En Selle Sakamichi

Mangaka: Wataru Watanabe
Uitgever: Kurokawa
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 89
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Ik ben fan van sportmanga én ik ben fan van wielrennen. Is Yowamushi Pedal, oftewel ‘En Selle Sakamichi’ zoals de Franse titel luidt, de ideale manga voor mij?

De sportshonen van Wataru Watanabe telde al haast negentig volumes vooraleer Kurokawa de reeks aankondigde in het Frans. Best wel een risico, met andere woorden. Maar de uitgeverij weet waaraan ze begint, aangezien ze ook reeds de boksmanga Hajime no Ippo uitgeeft.

Sakamichi Onoda is een vrolijke leerling die er op zijn nieuwe school van droomt om éindelijk de anime club te vervoegen! Op zijn vorige school kon hij met niemand praten over zijn passie, maar op zijn nieuwe school hoopt hij snel gelijkgestemde zielen te vinden. Er was een animeclub, dus dat kan geen probleem zijn, toch?

Maar op de eerste schooldag blijkt dat de club opgedoekt werd wegens een gebrek aan interesse. Sakamichi zal er alles aan doen om de club nieuw leven in te blazen! Tenminste, tot hij een nieuwe passie ontdekt: het wielrennen…

Sakamichi ziet er niet meteen uit als een stoere, sportieve jonge kerel, maar dagelijks rijdt hij naar Akihabara op zijn oude fiets en zijn school ligt op een enorme steile berg die Sakamichi al zingend beklimt. Hebben we hier te maken met een onontgonnen talent dat in zijn dagdagelijkse leven een intense training blijkt te hebben gevolgd? Eén van zijn medestudenten ontdekt het potentieel van Sakamichi en daagt hem uit..

En zo begint het avontuur van Sakamichi in het wielrennen. We hadden al manga over zowat alle sporten, maar het wielrennen bleef vooralsnog onontgonnen terrein. En die leemte wordt nu ook zelfs op de Franse markt opgevuld. Maar hoe luidt onze waardering van ‘Yowamushi Pedal’ oftewel ‘En Selle Sakamichi’?

Misschien is het net omdát ik zo’n grote fan van het wielrennen ben dat ik hier toch wat de stoffige Vlaamse wegen en het gekwak in het peloton mis. Als je Slam Dunk leest lijkt het alsof je naar een NBA-wedstrijd zit te kijken en volgt de manga het helse tempo van een basketbalmatch. Maar het wielrennen is een heel andere soort sport…

De snelheid en de sensatie van de sport wordt op zich wel goed weergegeven, maar ik heb hier toch vooral het gevoel dat ik hier een ‘goede sportmanga’ lees dan dat ik hier omvergeblazen wordt door een sterke wielermanga. Nergens snuif ik écht de sfeer van het peloton op.

En net dat is best wel jammer want in Frankrijk gaat uitgeverij Kurokawa een samenwerking aan om de manga op de kaart te zetten met sportkrant L’Equipe, maar hoewel wij de manga heel wat kwaliteiten toedichten en het een leuke, vermakelijke sportmanga is, mis ik de typische sfeer van het peloton. En dan lijkt net mijn liefde voor het wielrennen ervoor te zorgen dat ik deze manga misschien net een tikkeltje lager quoteer dan hij louter op kwaliteiten zou verdienen…

Ben je niet helemaal mee in de wielersport dan zal je hier zonder twijfel een oerdegelijke sportmanga vinden met warme personages en een beklijvend verhaal. Laat dat duidelijk zijn!