Ecole emportée (L’)

Mangaka: Kazuo Umezu
Uitgever: Glénat
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 6
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Glénat start een nieuwe collectie. In het gekende bunkoformaat dat ze bij uitgeverij Asuka reeds gebruiken voor de klassiekers van Tezuka, gaat nu ook Glénat een collectie uitgeven waarin ze oude klassiekers publiceren. De eerste reeks die deze eer te beurt valt is al onmiddellijk een heuse voltreffer. Het gaat hier om L’école emportée van Kazuo Umezu.

Shô is een jongen uit de lagere school. Het verhaal start op wat een doordeweekse dag lijkt. Alleen hebben Shô en zijn moeder een slaande ruzie over een futilitiet. Shô roept naar zijn moeder dat hij nooit meer een voet in huis zal zetten, en vertrekt naar school. De impact van zijn woorden kan hij op dat moment nog niet inschatten…

Shô is nog maar net op school als de leerlingen een enorme klap horen. Een aardbeving, denken ze eerst, maar al snel wordt duidelijk dat de gehele omgeving rond de school veranderd is in een grote zandvlakte. Geen straten, geen huizen, geen mensen, geen bomen, alles is verdwenen, enkel de school staat nog overeind.

Op hetzelfde moment is er een ontploffing aan de andere kant van de realiteit. Eerst denken omstanders dat een gasontploffing de school heeft getroffen, maar de school lijkt gewoon geheel verdwenen te zijn. Een grote put blijft achter. De moeder van Shô en de families van alle leerlingen en leerkrachten zijn ontroostbaar.

Wat is hier in godsnaam gebeurd?

We volgen Shô, de andere leerlingen en de leerkrachten die proberen te vatten wat er gebeurd is. Al snel breekt er paniek uit bij zowel de kinderen, als de leerkrachten. Waar gaan ze eten halen? Zijn er overlevenden in de buitenwereld? Is er kans op redding van buitenaf? Allemaal vragen die door hun hoofd rondspoken.

De volwassenen zullen al snel het hoofd verliezen en beginnen moorden door hun wanhoop. De kinderen zitten minder vastgeroest in hun wereldse ideeën en kunnen zich beter aan de nieuwe situatie aanpassen. Al snel moeten zij het initiatief nemen om te overleven in deze barre wereld waarin niemand nog een toekomst heeft.

Redelijk snel in het verhaal komen we te weten wat er nu echt gebeurd is met de lagere school. Alweer een vondst van de kinderen. Umezu is er ook in geslaagd het geheel realistisch te laten overkomen. Soms frons je wel eens de wenkbrauwen bij wat de kinderen allemaal doen, en vooral bij wat er met de volwassenen gebeurd, maar toch kan je de visie van Umezu delen en zelfs verstaan.

L’école emportée is een apocalyptische manga die geschreven werd in 1972. Toch blijft de tekenstijl overeind ook al is het redelijk old skool. Het doet echter veel minder ouderwets aan dan bijvoorbeeld een Tezuka. Een apocalyptische manga die draait rond de angst van de protagonisten? Jawel, we hebben al zo’n manga besproken, met name Dragon Head. Bij deze recente reeks is het aantal hoofdpersonages echter beperkt waardoor je de psychologie van het individu beter kan uitspitten. Bij L’école emportée gaat het eerder om de reacties van een groep.

L’école emportée is alweer een schitterende vondst van Glénat die hiermee nog maar eens bewijst dat ze een neus hebben voor sterke reeksen. Een klassieker van een grootse mangaka die iedereen eens van naderbij moet bekijken.