Daisy – Lycéennes à Fukushima

Mangaka: Reiko Momochi
Uitgever: Akata
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 2
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

11 maart 2011. Aardbeving, tsunami, kernramp. Fukushima zal nooit nog hetzelfde zijn. We zijn nu enkele jaren later en de wereld lijkt Fukushima al vergeten te zijn, maar voor de inwoners van de Japanse provincie zijn de gevolgen van de kernramp nog steeds een harde realiteit die hun leven beheerst.

Daisy – Lycéennes à Fukushima is een tweedelige shojo manga van Reiko Momochi die het verhaalt vertelt van vier tienermeisjes die opgroeien in het Fukushima van na de ramp. Ze worstelen met hun gevoelens. Radioactiviteit regeert hun leven. Ze zitten in het laatste jaar van het middelbaar en moeten beslissen over hun toekomst. Maar hebben ze wel een toekomst? En waar brengt die hen? Moeten ze hun thuis verlaten? Of blijven en hun schouders eronder zetten? Hoe veilig is het? Vluchten voor de regen, ok, dat is een realiteit. Maar mogen jonge kinderen buiten spelen zonder gevaar? Onzekerheid beheerst hun leven.

Daisy is gebaseerd op getuigenissen die de mangaka ter plaatse optekende. De meisjes weten niet hoe ze zich moeten voelen. Slachtoffer van een ramp? Of hoopvol omdat ze tenminste nog de keus hebben om in hun eigen huis te blijven wonen. Vele andere vluchtelingen hebben die keus niet gehad. Slachtoffers hebben die keus evenmin gehad. Het leven lijkt zijn gewone gangetje te hebben hervat in Fukushima, maar dat is natuurlijk maar schijn. Vele decennia lang zullen ze in radioactief besmet gebied leven. Hoe gaan ze daarmee om? Toeristen komen niet meer naar hun hotels. De rest van Japan wilt hun gewassen niet meer eten. De kernramp heeft hun leven en hun gezondheid op het spel gezet, maar zorgde ook voor financiële en familiale problemen.

Daisy wordt gecatalogeerd als shojo omdat het nu eenmaal een verhaal is over de beslommeringen van tienermeisjes, maar de teneur is bij momenten erg hard. Toch blijft het allemaal erg leesbaar en blijven de meisjes hoopvol. Als ze al geen sterk karakter hadden voor de ramp, dan kweken ze er wel één!

Daisy is echt wel een openbaring. Het geeft (vermoedelijk) een erg goed beeld van het leven in Fukushima na de ramp, in een zone die niet ontruimd moest worden, maar waar het leven natuurlijk overheerst wordt door de gebeurtenissen na de tsunami. Hoe nemen de mensen de draad weer op? Wat houdt hen recht of stuurt hen de dieperik in?

Bovendien wordt de tweedelige manga voorzien van stukjes tekst over de ramp, de gevolgen en kernenergie die ook best interessant zijn om lezen. Daisy is dan ook zonder enige twijfel een aanrader voor al wie wat meer zoekt in een manga dan pure ontspanning.