Daigo

Mangaka: Masahito Soda
Uitgever: Kabuto
Volumes Frans: 15
Volumes Japans: 20
Score:

9 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Daigo is één van die manga’s waar de Japanse uitgeverij mee leurde. Shogakukan probeerde telkens weer deze titel waar ze erg trots op zijn aan te bieden aan de Franse uitgeverijen maar zij leken niet bijster happig. Blijkbaar geloofden ze niet echt in de kansen van de reeks op de Franse markt… Toen de groep SeeBD met hun label Kabuto zich ook op de mangamarkt wouden wagen, besloten ze Daigo te publiceren om zo een voet tussen de deur te krijgen bij Shogakukan. Shogakukan was blij dat Daigo eindelijk in het Frans zou verschijnen en Kabuto was blij dat ze op die manier konden samenwerken met een grote naam als Shogakukan. Tot zover de moeilijke geschiedenis om Daigo naar bij ons te krijgen…

Daigo Asahina is een jongeman die z’n droom in vervulling ziet gaan: hij is geslaagd voor z’n examens als brandweerman en vervoegt de kazerne van Madeka Hama. Als klein ukkie werd Daigo gered uit een brand waardoor brandweermannen zijn helden zijn. Na een moeilijke puberteit vindt hij dankzij een lerares die in hem gelooft weer de drive om zijn dromen in het leven te waar te maken en begint hij een carrière als brandweerman. Om op zijn beurt levens te redden.

Maar het leven van een brandweerman is natuurlijk niet zonder gevaar. Het vergt het uiterste van lichaam en geest. Zal de impulsieve Daigo zijn draai vinden in de kazerne? Een kazerne die bovendien niet echt gekend staat om een kwaliteitsvolle reputatie…

Daigo is een shonen manga over het leven van brandweerlui. Het shonen aspect komt ook erg sterk naar voor. Daigo moet zich telkens weer overstijgen om mensen in nood te helpen en ziet zowel concurrenten als voorbeelden op z’n weg verschijnen. Nieuwe uitdagingen bieden zich aan en daarvoor moet natuurlijk ook gestudeerd worden waarna er proeven en examens volgen. Kortom, een klassiek stramien.

Toch biedt Daigo zoveel meer dan een typische shonen. Het onderwerp leent zich daar natuurlijk ook erg sterk voor. Daigo overstijgt zichzelf en riskeert z’n leven om anderen te helpen. Een nobel doel dat door de expressieve tekenstijl van Masahito Soda nog eens extra in de verf wordt gezet. Daigo is een manga die een erg breed publiek enorm veel leesplezier kan bezorgen. De jongens zullen er een stoere heldenmanga in zien, de wat ouderen zullen de diepgang en de karakterontwikkeling van Daigo appreciëren.

Het is erg moeilijk om een punt van kritiek te vinden bij een klassieker zoals Daigo. En toch heeft Daigo het moeilijk om commercieel door te breken bij ons. Ik dacht dat brandweermannen nog steeds erg stoer en geliefd waren door het grote publiek, maar Daigo verkocht slechts een 500-tal exemplaren per volume in Frankrijk. De meeste ‘gewone’ reeksen van uitgeverijen van de grootte van Kabuto draaien rond de 3000-5000 exemplaren. Ik kan me voorstellen dat enkel de druk van Shogakukan ervoor gezorgd heeft dat Daigo 15 volumes lang overleefd heeft in de catalogus van Kabuto. Maar 5 volumes voor het einde (Daigo telt 20 volumes) moet de SeeBD groep waar Kabuto een onderdeel van is het onderspit delven. De groep is failliet en de toekomst van onze favoriete brandweerman ziet er dan ook allesbehalve rooskleurig uit. De manga is wel volledig uitgegeven in het Engels maar daar zijn heel wat volumes niet meer verkrijgbaar.

Daigo is een miskende topper. De kwaliteiten van deze reeks zijn niet te beschrijven in een recensie van 1 A4-tje. Dat de reeks het moeilijk heeft om de westerse lezer te overtuigen is enorm spijtig. Daigo verdient immers een standbeeld, of toch op z’n minst een volledig uitgegeven reeks…