Chantage à la Fac

Mangaka: Uzuki Nakamura
Uitgever: Soleil
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 2
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Iku Comics is al een tijdje dood en begraven maar gelukkig worden de liefhebbers van erotische mangareeksen niet vergeten. Soleil voorziet hen via hun Eros-collectie van de nodige erotiek zodat ze niet op droog zaad moeten blijven zitten.

Chantage à la Fac van Uzuki Nakamura speelt zich af aan de universiteit. Morikawa is onderzoekster en geeft tevens les. Ze is verloofd met een collega maar die stort zich volledig op zijn werk waardoor ze elkaar nauwelijks zien. Ondanks de hoognodige behoeftes van mevrouw hebben ze nog geen gemeenschap gehad met elkaar.

Op een vrolijke dag wordt Morikawa min of meer aangerand door één van haar studenten. In plaats van tegen te strubbelen en aangifte te doen bij de politie geniet ze er best wel van. Het windt haar op dat ze op elk moment betrapt kunnen worden door een ganse meute studenten. Eindelijk iemand die haar ziet staan en de nodige aandacht geeft, het doet haar deugd.

Maar de student in kwestie heeft zo zijn eigen agenda. Of zwicht hij toch onder de prachtige looks van Morikawa?

In het begin blijf je achter met een onaangenaam gevoel. Morikawa lijkt een lege doos die zich gewillig laat verkrachten door de eerste de beste student die haar wat aandacht schenkt. Die student lijkt een gewetenloze pervert. De verloofde van Morikawa is een workaholic met smetvrees die uiteindelijk ook enkel z’n perverse lusten wil botvieren, en ga zo maar door. Personages zijn enorm belangrijk voor mij en hier zit er overal een vijs bij los.

Na enkele hoofdstukken waarbij Morikawa steeds genomen wordt door haar favoriete student op een betrapbare plaats, blijkt er echter meer aan de hand. De bevallige jongedame doceert niet zomaar psychologie. Ze blijkt niet zomaar een snulletje met een leeg hoofd te zijn. De gemanipuleerde blijkt er plotseling zelf een verborgen agenda op na te houden.

En die laatste hoofdstukken geven een heel andere wending en sfeer aan het verhaal. Je blijft plotseling niet meer met een onaangenaam gevoel achter maar met een lichte grijns. En zo krijgt het tweedelige Chantage à la Fac toch nog een hogere score dan eerst voorzien!