Carré de ciel bleu (Un)

Mangaka: So
Uitgever: Doki-Doki
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 4
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Uitgeverij Doki-Doki bestaat ondertussen alweer vijf jaar en ze vieren dat door enkele manga’s aan een promoprijs van vijf euro uit te geven. Daaronder het hier besproken Un carré de ciel bleu, dat anders waarschijnlijk volledig aan mij voorbij was gegaan.

Ook in het verhaal is het alweer vijf jaar geleden dat Fumika haar geboortedorp verliet om het te maken als idol in Tokyo. Ze is er ondertussen een gevierde zangeres geworden. Toch wil haar moeder niet dat ze alleen blijft als zij op reis gaat, dus stuurt ze dochterlief terug naar haar geboortedorp. Ze verblijft er bij Shuichi, haar jeugdvriend. Samen met Miyuki waren ze onafscheidelijk en vormden ze de drie musketiers. Maar waar Shuichi nog steeds even verlegen is en gepassioneerd is gebleven door de fotografie, is Miyuki wezenlijk veranderd.

Miyuki verloor na een val op het hoofd haar geheugen en herinnert zich niets meer van haar jeugd die ze doorbracht met Shuichi en Fumika. Shuichi heeft er zich na verloop van tijd al een beetje bij neergelegd dat al de mooie herinneringen die ze samen opbouwden voor altijd uit het geheugen van Miyuki zijn verdreven, maar voor Fumika is de shock enorm groot. Waar is de vrolijk glimlachende Miyuki die ze kende gebleven?

De onverwachte terugkeer van Fumika brengt het rustige leventje van Shuichi en Miyuki echter in de war. Fumika steekt het niet onder stoelen of banken dat ze (nog steeds) een boontje heeft voor Shuichi en dat doet blijkbaar bij Miyuki een onaangenaam gevoel van jaloezie opborrelen. Keert iets van haar oude liefde terug? Slaagt de rechttoe rechtaan aanpak van Fumika waar de rustige aanpak van Shuichi gefaald heeft? Krijgt Miyuki haar ‘verleden’ ooit terug? En wat blijft er dan over van haar huidige persoonlijkheid?

Un carré de ciel bleu van mangaka Sô lijkt op het eerste zicht een niemendalletje maar biedt dan toch net dat tikkeltje meer dan je zou vermoeden. De tekenstijl is typisch manga, de personages zijn klassiek maar interessant, en ook het scenario boeit. Geen absolute hoogvlieger, maar wel interessanter dan de pitch doet vermoeden.