Caramel Diary

Mangaka: Megumi Mizusawa
Uitgever: Génération Comics
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 1
Score:

6 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Caramel Diary is een one-shot van Megumi Mizusawa dat in het Frans werd vertaald door Génération Comics. Megumi Mizusawa? Jawel, ik had er ook nog nooit van gehoord maar het is blijkbaar een mangaka. Caramel Diary is een shojo manga en een die voor een wel erg jong publiek geschreven is, doch dat wist ik niet voor ik eraan begon. Spijtig genoeg…

Hana is een jonge tiener, ik denk 12-13 jaar, die veel van caramel houdt. Ze gaat natuurlijk naar school maar daarnaast is ze ook reeds mangaka. Het meisje moet dus een beetje schipperen tussen goede schoolresultaten en scherpe deadlines voor haar tekenwerk.

Haar uitgever heeft haar een opdracht gegeven en Hana maakt er een liefdesverhaal van dat wel erg gelijklopend is met haar eigen leven. Ze is namelijk verliefd op Taro en in haar manga schetst ze hun relatie, hoe die er volgens Hana ideaal zou uitzien.

Taro heeft echter ook een tweelingsbroer Jiro, die Hana helpt met haar tekenwerk en die stiekem op haar verliefd is. De beste vriendin is dan weer verliefd op deze Jiro, en zo is het cirkeltje rond.

In de loop van het verhaal maken we ook kennis met Marie. Marie is ook al een mangaka en zal de directe concurrente worden van Hana vermits ze voor een concurrende uitgever werkt en hun verhalen zullen bijna op hetzelfde moment verschijnen. Als dat maar goed afloopt, want de ietwat rare Marie is ook verliefd op Taro!

In Caramel Diary vind je buiten het hoofdverhaal ook nog een kortverhaaltje van 16 pagina’s dat zowaar nog kinderachtiger is dan het verhaal van Hana. Je moet het maar doen.

Caramel Diary zou ik niet direct hoogstaande literatuur noemen. Het verhaal is flinterdun, niet origineel, en het tekenwerk van Mizusawa is dan wel geslaagd maar grijpt je nergens bij de keel.

Ik zou mijn review hier kunnen eindigen en dan zou je denken dat we hier met een draak van een manga zitten, doch dat is niet het geval. Caramel Diary is duidelijk geschreven voor een erg jong en vrouwelijk publiek en voor die doelgroep zal Caramel Diary heus wel zijn werk doen, namelijk een ontspannend halfuurtje inlassen. Voor al de rest zal dit te kinderachtig zijn. Een mooi geschenk voor je kleine zusje die je daarmee op haar beurt met het mangavirus kan besmetten.

Persoonlijk vind ik het erg gedurfd dat Génération Comics het risico neemt Caramel Diary te publiceren. De markt in Frankrijk is toch nog redelijk jong en een manga als deze doet evenveel om de markt te verruimen dan bijvoorbeeld een Taniguchi die dan weer het traditionele strippubliek zal aanspreken. Erg mooi initiatief dus. Ga nu echter niet Taniguchi vergelijken met Mizusawa, daarvoor weegt deze laatste toch net iets te licht, om het met een eufemisme te zeggen.