Captain Tsubasa World Youth

Mangaka: Yoichi Takahashi
Uitgever: J'ai Lu
Volumes Frans: 18
Volumes Japans: 18
Score:

7 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Captain Tsubasa was nooit hét verkoopsucces van J’ai Lu. Het haalde nooit de fenomenale verkoopcijfers van City Hunter of Ken le Survivant. Toch had de serie blijkbaar genoeg succes om door te gaan bij J’ai Lu die de rechten kocht van het vervolg: Captain Tsubasa World Youth.

Het verhaal begint niet met Tsubasa of een van de andere helden uit de eerste reeks. Het is de jonge snaak Shingo Aoi die in de schijnwerpers staat in het eerste volume. Ooit aangemoedigd door Tsubasa tijdens een met zware cijfers verloren match, besluit hij naar Italië te trekken om zijn voetbaltalent verder te ontwikkelen. Het loopt niet van een leien dakje, maar uiteindelijk slaagt hij er toch in naam te maken in Italië waar de beroemde uitverkochte stadions voor de jeugd die zo gekend zijn uit de eerste Captain Tsubasa reeks weer volledig uit de bol gaan en luidkeels supporteren voor Shingo Aoi, de prins van de zon…

We laten Shingo Aoi dan even voor wat het is en het verhaal gaat verder met Tsubasa die in Sao Paulo voor de Braziliaanse beker speelt tegen het Flamengo van Santana, een al even jeugdige speler als Tsubasa met minstens evenveel talent, maar met een hard verleden…

De eerste volumes zijn er om ons enkele nieuwe gezichten te leren kennen die we later in de reeks zullen terugzien voor het “World Youth” tornooi, maar bovenal dienen ze om ons terug vertrouwd te maken met de ouwe bekenden. We leren hoe het er in Japan is aan toegegaan de voorbije drie jaren. We leren dat Toho daar nu de plak zwaait en dat Misaki zonder Tsubasa dan toch niet de leidersrol bij Nankatsu heeft kunnen overnemen en zelfs een beetje met een vertrouwenscrisis sukkelt. Allerlei interessante weetjes die de aandacht echter nooit afleiden van het hoofdthema van deze manga: spectaculair voetbal.

En juist dat is misschien het grootste minpunt van Captain Tsubasa World Youth. De spectaculaire en bijna onmenselijke technieken van de spelers worden hier nog meer uitvergroot. Tsubasa en de zijnen komen nóg sterkere tegenstanders tegen en dat terwijl de vorige eigenlijk al bijna onklopbaar waren. Het geeft aan deze reeks een wel erg onrealistisch cachet mee, jawel, nóg onrealistischer dan de originele Captain Tsubasa. Veel mensen gaan hierover struikelen, maar de fans van de eerste reeks zullen ook deze reeks wel smaken. Het is immers gewoon meer van hetzelfde.

Over de tekeningen kan ik kort zijn. Yoichi Takahashi evolueert wel maar er zijn geen grote stijlverschillen merkbaar. Het zijn dus nog steeds die niet zo proportioneel correcte personages op de ellenlange velden waar de netten van de goal het wel erg zwaar te verduren krijgen.

Captain Tsubasa World Youth, je houdt ervan, of je walgt ervan. Enkel voor de fans…