Buster Keel

Mangaka: Kenshiro Sakamoto
Uitgever: Kana
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 12
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Kana France heeft haar imperium opgebouwd met stoere shonen manga. Toen ze eenmaal de grootste manga-uitgeverij van Frankrijk waren moesten ze natuurlijk hun catalogus uitbreiden met andere manga’s om een breder publiek aan zich te binden, maar nog steeds blijft de shonen hun belangrijkste pijler. Op regelmatige basis pakt Kana dan ook uit met een nieuwe shonen waarvan ze hopen dat het een topper wordt. Hoe doorstaat Buster Keel onze Heuvel-test?

Het moge je niet verbazen dat we in Buster Keel de stoere knaap Keel volgen. Keel is een sterke avonturier die op zijn weg stuit op het bevallige meisje Lavie, een dierentemster. Door omstandigheden gaan ze samen op pad op zoek naar de legendarische held Shiva. Shiva was voor hij verdween de leraar van Lavie en ook Keel is op zoek naar de man. Keel heeft immers nog een eitje te pellen met Shiva… Keel was vroeger namelijk een drakenaap. Toen Shiva zijn pad kruiste veranderde die hem simpelweg in een mens, en dat kan Keel niet kroppen. Hij is als mens immers heel wat van z’n krachten verloren!

De twee gaan op pad en hun groepje wordt al snel aangevuld met Blue, een vechter-magiër die ook al niet echt een mens blijkt te zijn. Samen komen ze erachter dat een mysterieuze groepering genaamd Ayakashi aan invloed wint en allesbehalve goede bedoelingen heeft. Het toeval wil dat de aartsvijand van Blue aan het hoofd staat van Ayakashi. Wordt Kurokiri de grote slechterik in dit avonturenepos?

Je hebt al gemerkt dat Buster Keel een enorm traditioneel shonen pad volgt. Een groepje jonge avonturiers dat zich geleidelijk aan vormt. Nieuwe vriendschappen die gesmeed worden tussen jongeren elk met hun eigen specifieke kracht. Een meute lelijke monsters die op hun pad gesmeten wordt. Natuurlijk ook een mysterieuze held die sluimert in de achtergrond. En, last but not least, een vreemd, klein, ietwat schattig, ietwat monsterachtig, maar vooral erg ondefinieerbaar mormel dat het groepje bijstaat in hun queeste als vaste compagnon van het meisje (in casu Lavie). Het is het basisrecept van vele shonen manga, zoals daar zijn Fly/Dragon Quest, Rave, Mär, etc. Allemaal erg goed uitgewerkt, leuk om lezen, maar nergens baanbrekend of innovatief.

Qua tekenstijl zitten we volledig in de stijl van Eiichiro Oda (One Piece) en Hiro Mashima (Rave, Fairy Tail) waardoor ook de tekeningen nergens een zweem hebben van persoonlijkheid.

Mijn recensie lijkt niet denderend positief maar toch zal Buster Keel een heel erg groot (en jong) publiek bekoren. Alles zit gewoon heel erg goed in elkaar. We hebben een boeiend universum, een leuk groepje avontuurlijke jongeren met elk hun eigen verhaal, en een heel blik bad guys die op hun pad worden gegooid. Shonenfans zullen smullen bij al dat lekkers!