Battle Royale

Mangaka: Masayuki Taguchi
Uitgever: Végétal/Soleil
Volumes Frans: 15
Volumes Japans: 15
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Battle Royale… bij de meesten onder ons zal er nu wel een belletje gaan rinkelen. Battle Royale is natuurlijk reeds bekend van de beruchte film geregisseerd door wijlen Kinji Fukasaku. Berucht vooral wegens het geweld dat in de film voorkwam.

Wat de meeste mensen niet zullen weten is dat de film gebaseerd is op een roman van Koushun Takami, en deze roman lag ook aan de basis van de manga die ik hier vandaag bespreek. De manga volgt dus het boek en baseert zich nergens op de film. Er zullen dus verschillen zijn tussen manga en film, maar ook wel tussen boek en manga. Masayuki Taguchi, de mangaka die Battle Royale onder handen nam, werkt echter wel nauw samen met Koushun Takami.

Voor de mensen die het verhaal niet kennen, vat ik het even samen in een notendop. We bevinden ons in een republiek in het Verre Oosten waar een totalitair regime aan de macht is. Hun grote vijand zijn de Verenigde Staten. We volgen een klas jongeren die op schoolreis vertrekken. Wat niemand onder hen weet is dat deze jongeren zijn uitverkoren om aan het ‘Programma’ deel te nemen, en dus helemaal geen vredig reisje tegemoet gaan.

Het ‘Programma’ is immers een dodelijk spel. Telkens weer wordt er een klas uitgenodigd op een afgelegen plek alwaar ze elkaar zullen moeten vermoorden. Last one standing wins. De jongeren worden met een kort interval vrijgelaten op het eiland en krijgen elk een wapen mee dat gaat van een broodmes tot een mitrailleur. Ze moeten elkaar afmaken, want er kan slechts één iemand zijn die het spel overleeft. We zullen zien hoe mensen reageren als ze onder druk worden gezet en in paniek slaan. Alhoewel ik me afvraag of ‘echte’ mensen niet helemaal anders zouden reageren, maar bon…

We volgen in het begin Shuya en Toshitoki. Beide vrienden zijn wezen en hebben dus een sterke band, ze zullen samen proberen het Programma te overleven. Maar de dood loert om elk hoekje, en niet iedereen kan het overleven.

Eigen aan de manga is het immens aantal personages. Er is niet alleen Kamon, de verschrikkelijke ‘leraar’ die de touwtjes van het ‘Programma’ in handen heeft, maar er zijn natuurlijk ook de 42 leerlingen van klas 3B die aan het ‘Programma’ zullen deelnemen. Een niet te onderschatten moeilijkheid bij het lezen van Battle Royale is dan ook het onthouden van de namen en het verleden van elk personage.

Van in het begin van het verhaal komen we in aanraking met vele onder hen, en het is echt niet makkelijk te onthouden wie wie is. Soms zorgt dit toch wel voor een vermindering van het leesplezier.

De tekenstijl is ook erg uniek te noemen. Taguchi hanteert een erg aparte stijl die niet iedereen zal bekoren. Persoonlijk vind ik de personages afstotelijk lelijk, om eerlijk te blijven, maar ik moet toegeven dat de mangaka zijn stijl wel beheerst.

Battle Royale is een erg gewelddadige manga waarin de jongeren elkaar zullen moeten afmaken. In boekje drie komt er zelfs een eerder wansmakelijke erotische scène voor, dus stop dit niet in de handen van de jongsten onder ons. De reeks krijgt dan ook het label ‘Voor een gewaarschuwd publiek’ mee. Voor de fans van de film, en de liefhebbers van het genre is dit echter wel een sterke manga.