LnRiLXJhdGluZ3twb3NpdGlvbjpyZWxhdGl2ZTt3aGl0ZS1zcGFjZTpub3dyYXA7Y29sb3I6I2MxYzFjMTtmb250LXNpemU6MS4zZW07bGluZS1oZWlnaHQ6MS4zfS50Yi1yYXRpbmdfX2NvbnRhaW5lcntwb3NpdGlvbjpyZWxhdGl2ZTtkaXNwbGF5OmlubGluZS1ibG9ja30udGItcmF0aW5nX19zdGFye2Rpc3BsYXk6aW5saW5lLWJsb2NrO3Bvc2l0aW9uOnJlbGF0aXZlfS50Yi1yYXRpbmdfX3N0YXI6OmJlZm9yZXtjb250ZW50OmF0dHIoZGF0YS1zdGFyKTtkaXNwbGF5OmlubGluZS1ibG9jaztjbGVhcjpib3RofS50Yi1yYXRpbmdfX3JhdGluZ3twb3NpdGlvbjphYnNvbHV0ZTtsZWZ0OjA7ZGlzcGxheTppbmxpbmUtYmxvY2s7b3ZlcmZsb3c6aGlkZGVuO3doaXRlLXNwYWNlOm5vd3JhcH0udGItcmF0aW5nX19yYXRpbmc6OmFmdGVye2NvbnRlbnQ6YXR0cihkYXRhLXN0YXIpfWh0bWxbZGlyPSJydGwiXSAudGItcmF0aW5nX19yYXRpbmd7bGVmdDphdXRvO3JpZ2h0OjB9LnRiLXJhdGluZy0tbGVmdHt0ZXh0LWFsaWduOmxlZnR9LnRiLXJhdGluZy0tcmlnaHR7dGV4dC1hbGlnbjpyaWdodH0udGItcmF0aW5nLS1jZW50ZXJ7dGV4dC1hbGlnbjpjZW50ZXJ9LnRiLXJhdGluZyAudGItc2NyZWVuLXJlYWRlcntwb3NpdGlvbjphYnNvbHV0ZSAhaW1wb3J0YW50O2hlaWdodDoxcHg7d2lkdGg6MXB4O292ZXJmbG93OmhpZGRlbjtjbGlwOnJlY3QoMXB4LCAxcHgsIDFweCwgMXB4KX0udGItcmF0aW5nX19yYXRpbmd7Y29sb3I6I2U0Y2MyOX0gLnRiLXJhdGluZ1tkYXRhLXRvb2xzZXQtYmxvY2tzLXN0YXItcmF0aW5nPSIyZTBkZWM1YjEyMjJmNWQ1OWI4ZDA5ZGUzNGY5MTkzNyJdIHsgZm9udC1mYW1pbHk6IGRhc2hpY29ucywgc2Fucy1zZXJpZjs7IH0gLnRiLXJhdGluZ1tkYXRhLXRvb2xzZXQtYmxvY2tzLXN0YXItcmF0aW5nPSIyZTBkZWM1YjEyMjJmNWQ1OWI4ZDA5ZGUzNGY5MTkzNyJdIC50Yi1yYXRpbmdfX3N0YXI6YmVmb3JlIHsgY29udGVudDogJ1xmMTU1JzsgfSAudGItcmF0aW5nW2RhdGEtdG9vbHNldC1ibG9ja3Mtc3Rhci1yYXRpbmc9IjJlMGRlYzViMTIyMmY1ZDU5YjhkMDlkZTM0ZjkxOTM3Il0gLnRiLXJhdGluZ19fcmF0aW5nOmFmdGVyIHsgY29udGVudDogJ1xmMTU1XGYxNTVcZjE1NVxmMTU1XGYxNTVcZjE1NVxmMTU1XGYxNTVcZjE1NVxmMTU1JzsgfSAudGItaW1hZ2V7cG9zaXRpb246cmVsYXRpdmU7dHJhbnNpdGlvbjp0cmFuc2Zvcm0gMC4yNXMgZWFzZX0ud3AtYmxvY2staW1hZ2UgLnRiLWltYWdlLmFsaWduY2VudGVye21hcmdpbi1sZWZ0OmF1dG87bWFyZ2luLXJpZ2h0OmF1dG99LnRiLWltYWdlIGltZ3ttYXgtd2lkdGg6MTAwJTtoZWlnaHQ6YXV0bzt3aWR0aDphdXRvO3RyYW5zaXRpb246dHJhbnNmb3JtIDAuMjVzIGVhc2V9LnRiLWltYWdlIC50Yi1pbWFnZS1jYXB0aW9uLWZpdC10by1pbWFnZXtkaXNwbGF5OnRhYmxlfS50Yi1pbWFnZSAudGItaW1hZ2UtY2FwdGlvbi1maXQtdG8taW1hZ2UgLnRiLWltYWdlLWNhcHRpb257ZGlzcGxheTp0YWJsZS1jYXB0aW9uO2NhcHRpb24tc2lkZTpib3R0b219IC53cC1ibG9jay1pbWFnZS50Yi1pbWFnZVtkYXRhLXRvb2xzZXQtYmxvY2tzLWltYWdlPSJhYzBlZWUzZTE1NTVjNmYxOGI2ZmFkNWJiMTA4ODliYiJdIHsgbWF4LXdpZHRoOiAxMDAlOyB9IEBtZWRpYSBvbmx5IHNjcmVlbiBhbmQgKG1heC13aWR0aDogNzgxcHgpIHsgLnRiLXJhdGluZ3twb3NpdGlvbjpyZWxhdGl2ZTt3aGl0ZS1zcGFjZTpub3dyYXA7Y29sb3I6I2MxYzFjMTtmb250LXNpemU6MS4zZW07bGluZS1oZWlnaHQ6MS4zfS50Yi1yYXRpbmdfX2NvbnRhaW5lcntwb3NpdGlvbjpyZWxhdGl2ZTtkaXNwbGF5OmlubGluZS1ibG9ja30udGItcmF0aW5nX19zdGFye2Rpc3BsYXk6aW5saW5lLWJsb2NrO3Bvc2l0aW9uOnJlbGF0aXZlfS50Yi1yYXRpbmdfX3N0YXI6OmJlZm9yZXtjb250ZW50OmF0dHIoZGF0YS1zdGFyKTtkaXNwbGF5OmlubGluZS1ibG9jaztjbGVhcjpib3RofS50Yi1yYXRpbmdfX3JhdGluZ3twb3NpdGlvbjphYnNvbHV0ZTtsZWZ0OjA7ZGlzcGxheTppbmxpbmUtYmxvY2s7b3ZlcmZsb3c6aGlkZGVuO3doaXRlLXNwYWNlOm5vd3JhcH0udGItcmF0aW5nX19yYXRpbmc6OmFmdGVye2NvbnRlbnQ6YXR0cihkYXRhLXN0YXIpfWh0bWxbZGlyPSJydGwiXSAudGItcmF0aW5nX19yYXRpbmd7bGVmdDphdXRvO3JpZ2h0OjB9LnRiLXJhdGluZy0tbGVmdHt0ZXh0LWFsaWduOmxlZnR9LnRiLXJhdGluZy0tcmlnaHR7dGV4dC1hbGlnbjpyaWdodH0udGItcmF0aW5nLS1jZW50ZXJ7dGV4dC1hbGlnbjpjZW50ZXJ9LnRiLXJhdGluZyAudGItc2NyZWVuLXJlYWRlcntwb3NpdGlvbjphYnNvbHV0ZSAhaW1wb3J0YW50O2hlaWdodDoxcHg7d2lkdGg6MXB4O292ZXJmbG93OmhpZGRlbjtjbGlwOnJlY3QoMXB4LCAxcHgsIDFweCwgMXB4KX0udGItcmF0aW5nX19yYXRpbmd7Y29sb3I6I2U0Y2MyOX0udGItaW1hZ2V7cG9zaXRpb246cmVsYXRpdmU7dHJhbnNpdGlvbjp0cmFuc2Zvcm0gMC4yNXMgZWFzZX0ud3AtYmxvY2staW1hZ2UgLnRiLWltYWdlLmFsaWduY2VudGVye21hcmdpbi1sZWZ0OmF1dG87bWFyZ2luLXJpZ2h0OmF1dG99LnRiLWltYWdlIGltZ3ttYXgtd2lkdGg6MTAwJTtoZWlnaHQ6YXV0bzt3aWR0aDphdXRvO3RyYW5zaXRpb246dHJhbnNmb3JtIDAuMjVzIGVhc2V9LnRiLWltYWdlIC50Yi1pbWFnZS1jYXB0aW9uLWZpdC10by1pbWFnZXtkaXNwbGF5OnRhYmxlfS50Yi1pbWFnZSAudGItaW1hZ2UtY2FwdGlvbi1maXQtdG8taW1hZ2UgLnRiLWltYWdlLWNhcHRpb257ZGlzcGxheTp0YWJsZS1jYXB0aW9uO2NhcHRpb24tc2lkZTpib3R0b219IH0gQG1lZGlhIG9ubHkgc2NyZWVuIGFuZCAobWF4LXdpZHRoOiA1OTlweCkgeyAudGItcmF0aW5ne3Bvc2l0aW9uOnJlbGF0aXZlO3doaXRlLXNwYWNlOm5vd3JhcDtjb2xvcjojYzFjMWMxO2ZvbnQtc2l6ZToxLjNlbTtsaW5lLWhlaWdodDoxLjN9LnRiLXJhdGluZ19fY29udGFpbmVye3Bvc2l0aW9uOnJlbGF0aXZlO2Rpc3BsYXk6aW5saW5lLWJsb2NrfS50Yi1yYXRpbmdfX3N0YXJ7ZGlzcGxheTppbmxpbmUtYmxvY2s7cG9zaXRpb246cmVsYXRpdmV9LnRiLXJhdGluZ19fc3Rhcjo6YmVmb3Jle2NvbnRlbnQ6YXR0cihkYXRhLXN0YXIpO2Rpc3BsYXk6aW5saW5lLWJsb2NrO2NsZWFyOmJvdGh9LnRiLXJhdGluZ19fcmF0aW5ne3Bvc2l0aW9uOmFic29sdXRlO2xlZnQ6MDtkaXNwbGF5OmlubGluZS1ibG9jaztvdmVyZmxvdzpoaWRkZW47d2hpdGUtc3BhY2U6bm93cmFwfS50Yi1yYXRpbmdfX3JhdGluZzo6YWZ0ZXJ7Y29udGVudDphdHRyKGRhdGEtc3Rhcil9aHRtbFtkaXI9InJ0bCJdIC50Yi1yYXRpbmdfX3JhdGluZ3tsZWZ0OmF1dG87cmlnaHQ6MH0udGItcmF0aW5nLS1sZWZ0e3RleHQtYWxpZ246bGVmdH0udGItcmF0aW5nLS1yaWdodHt0ZXh0LWFsaWduOnJpZ2h0fS50Yi1yYXRpbmctLWNlbnRlcnt0ZXh0LWFsaWduOmNlbnRlcn0udGItcmF0aW5nIC50Yi1zY3JlZW4tcmVhZGVye3Bvc2l0aW9uOmFic29sdXRlICFpbXBvcnRhbnQ7aGVpZ2h0OjFweDt3aWR0aDoxcHg7b3ZlcmZsb3c6aGlkZGVuO2NsaXA6cmVjdCgxcHgsIDFweCwgMXB4LCAxcHgpfS50Yi1yYXRpbmdfX3JhdGluZ3tjb2xvcjojZTRjYzI5fS50Yi1pbWFnZXtwb3NpdGlvbjpyZWxhdGl2ZTt0cmFuc2l0aW9uOnRyYW5zZm9ybSAwLjI1cyBlYXNlfS53cC1ibG9jay1pbWFnZSAudGItaW1hZ2UuYWxpZ25jZW50ZXJ7bWFyZ2luLWxlZnQ6YXV0bzttYXJnaW4tcmlnaHQ6YXV0b30udGItaW1hZ2UgaW1ne21heC13aWR0aDoxMDAlO2hlaWdodDphdXRvO3dpZHRoOmF1dG87dHJhbnNpdGlvbjp0cmFuc2Zvcm0gMC4yNXMgZWFzZX0udGItaW1hZ2UgLnRiLWltYWdlLWNhcHRpb24tZml0LXRvLWltYWdle2Rpc3BsYXk6dGFibGV9LnRiLWltYWdlIC50Yi1pbWFnZS1jYXB0aW9uLWZpdC10by1pbWFnZSAudGItaW1hZ2UtY2FwdGlvbntkaXNwbGF5OnRhYmxlLWNhcHRpb247Y2FwdGlvbi1zaWRlOmJvdHRvbX0gfSA=
Bespreking door Koen Smet
Kana was lang gekend voor zijn shonen-collectie. Het was pas met de cultreeks Basara dat ze vanaf 2004 ook het shojo-publiek probeerden te veroveren. Ondanks het feit dat Basara één van die titels was die iedereen wou zien verschijnen in het Frans, is de reeks allesbehalve een verkoopsucces. De mensen die de moeite doen de reeks te lezen, zullen echter niet ontgoocheld zijn, dat kan ik nu al verklappen. Deze manga van Yumi Tamura behoort tot de klassiekers in Japan, en daar is alle reden toe.
Op het einde van de twintigste eeuw komt er een einde aan de ons gekende beschaving. De wereld ligt in puin. Het verhaal speelt zich enkele eeuwen later af in Japan. Er is een adellijke monarchie aan de macht die de touwtjes strak in handen houdt. Stilaan begint de gekende maatschappij echter te rotten van binnenuit. Er doen geruchten de ronde dat er veranderingen op til zijn.
Alles begint in een klein dorpje temidden van een grote, dorre woestijn. Onder het gesternte van grote veranderingen wordt een tweeling geboren. Tatara, het jongetje, wordt aanzien als de Uitverkorene die de wereld moet ontdoen van het juk van de tirannie. Zijn zusje, Sarasa leeft volledig in zijn schaduw en wordt een beetje aan haar lot overgelaten.
Wanneer de tweeling hun twaalfde verjaardag viert slaat het noodlot toe. De voorspelling is ook de monarchen ter ore gekomen en zij willen onmiddellijk een einde maken aan het leven van de Uitverkorene die hun macht ondermijnt. Eén van de vier onderkoningen, de Rode Koning, trekt erop uit en slaagt erin met zijn leger tot bij Tatara te komen. Eén van zijn getrouwelingen onthoofd de jongen… In de paniek en het tumult dat er ontstaat kan Sarasa met enkele naasten ontkomen. Al snel neemt ze het besluit dat zij de rol van haar broer zal overnemen, en zelfs zijn identiteit zal aannemen om de voorspelling verder te zetten. Vanaf dan wordt ze Tatara, en laat ze het kleine meisje Sarasa achter zich.
Als bij toeval komt Tatara in haar meisjesgedaante van Sarasa in contact komt met Shuri. En het lot wil dat die Shuri nu net de Rode Koning is. Geen van beiden weet met wie ze écht te maken hebben, en al snel bloeit er iets moois tussen de twee. Zelden zien ze elkaar, maar als ze elkaar zien is het telkens lang genoeg om hen weer moed en kracht te geven voor hun strijd… tegen elkaar. De lezer begrijpt al snel dat deze twee geliefden ooit tegenover elkaar op een slagveld zullen staan.
Tatara/Sarasa zal op zoek gaan naar geallieerden om haar zaak kracht bij te zetten. Haar aartsvijand is de Rode Koning, maar al snel komt ze ook in contact met andere, misschien nog grote gevaren. Niet alleen confrontaties met de Blauwe, Zwarte en Witte Koning staan haar te wachten, maar ze moet ook niet altijd even zachtgezinde volkeren overtuigen samen met haar te strijden tegen de macht van de monarchen. Een waar epos wordt hier neergepend door Tamura.
Als je het boekje opendoet zal de tekenstijl je allesbehalve overtuigen de eerste bladzijde om te slaan. Het is echt ‘old skool shojo’ en de tekenstijl is zeker een reden waarom deze prachtige manga zo’n beperkt succes kent. Als je de moeite neemt verder te lezen, merk je heel snel op dat je na enkele hoofdstukken al helemaal gewend bent aan de aparte stijl. Dat komt natuurlijk door de kracht van het verhaal dat je helemaal meesleurt in dit fantastische epos. Prachtig uitgewerkte personages, interessante achtergronden, onvoorspelbare gebeurtenissen en een levensechte verhouding tussen liefde en haat die de relaties tussen verschillende personages kenmerkt. The plot thickens ook naarmate de manga vordert en je hecht je steeds meer aan Sarasa die een nieuwe maatschappij uit de grond wil stampen. Een echte aanrader!
