Barbara

Mangaka: Osamu Tezuka
Uitgever: Delcourt/Akata
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 2
Score:

8 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

De samenwerking tussen Delcourt en Akata bracht ons van Tezuka reeds het sublieme Ayako dat voor mij één van de beste Tezuka-manga blijft die ik heb mogen lezen. Blindelings kocht ik dan ook de opvolger die de uitgeverij voorzag in hun Tezuka-collectie. Het gaat hier om het tweedelige Barbara, een manga uit 1973.

Yôsuke Mikura is een succesvol schrijver. Hij behaalde unaniem positieve kritieken op zijn best-sellers en wordt zelfs vertaald voor de buitenlandse markt. De laatste tijd heeft hij het echter moeilijk om blijvend die inspiratie voor nieuw werk te vinden.

Op een dag ontmoet hij echter in een naburig station een jonge vrouw die dronken in een hoekje zit. Ondanks haar vuile hippie kleren neemt Mikura haar mee naar huis. Een onweerstaanbare drang om voor het meisje te zorgen borrelt in hem op, ook al is ze onuitstaanbaar, steelt ze alles wat haar handen kunnen grijpen en loopt ze de ganse dag dronken rond.

Al snel zal blijken dat Barbara, zo noemt het meisje, een muse wordt voor Mikura. Haar vermoeiend gedrag weerhoudt hem er soms wel van om te schrijven maar hij zit wel weer boordevol inspiratie en de zinnen vloeien vlotjes uit zijn pen.

Wat zijn publiek niet weet is dat Mikura niet de nette, serieuze man is voor wie hij zich uitgeeft. In het begin van het verhaal heeft hij te kampen met lusten die het daglicht maar beter niet zien.

Barbara zal ook daarin een belangrijke rol spelen en stilaan moet ook Mikura onder ogen zien dat de jonge vrouw een invloed op hem heeft die hij niet had kunnen voorspellen. Het wordt duidelijk dat Barbara niet zomaar een slons is…

Barbara is een experiment van Tezuka. Als je experimenten uitvoert weet je natuurlijk niet hoe het resultaat zal zijn en dat valt wel te zien aan deze reeks. Op sommige momenten sta je versteld van het vakmanschap waarmee Tezuka het verhaal neertekent – nog dynamischer en volledig aangepast aan de teneur van het verhaal – of laat je je meeslepen door het vertoon van literaire kennis van de God van de Manga die naarstig citeert uit klassiekers uit alle hoeken van de wereld. Langs de andere kant is het verhaal van Barbara niet altijd van een even hoog niveau. Sommige zaken worden te snel blootgegeven – de oorsprong van Barbara bijvoorbeeld – en soms gaat het gewoon allemaal wat te snel of is het niet genoeg uitgediept.

Barbara toont dat Tezuka zichzelf is blijven vernieuwen, geen enkele uitdaging uit de weg is gegaan in zijn carrière en dat hij zoveel meer is dan een striptekenaar. Langs de andere kant haalt de plot het niet van een Ayako, of een 3 Adolf.

Iemand die het oeuvre van Tezuka nog moet leren kennen heeft veel betere reeksen om dat te doen, iemand die zich echter wil verdiepen in Tezuka’s oeuvre kan niet om dit uniek stukje heen.