Baby Birth

Mangaka: Haruhiko Mikimoto / Sukehiro Tomita
Uitgever: Génération Comics
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 2
Score:

4.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Baby Birth is een tweedelige manga die voor ons klaargestoomd werd door het duo Haruhiko Mikimoto (tekeningen) en Sukehiro Tomita (scenario). De eerste maakte vooral faam als character designer van de animatieserie Robotech en als tekenaar van de manga Macross 7 Trash (uitgegeven in het Frans bij Glénat). Ook de scenarist is vooral iemand uit het anime-milieu. Verwacht jullie dus aan een dynamische serie!

Hizuru Oborozuki ambieert een carrière als kunstschaatster en studeert aan de internationale school voor kunst in Tokyo. Al snel ontmoet ze daar een nieuwe leerling die zich vooral op de muziek toelegt. Takuya Hijo is een muzikaal genie en zal de schaatsters begeleiden tijdens hun act. Takuya is echter niet zomaar een doorsnee student…

Héél lang geleden leefden demonen en mensen vredelievend naast elkaar op onze blauwe planeet. De mensen waren echter bang van alles wat hen vreemd was en zodus verdreven ze de demonen van het oppervlak van de aarde. Nu zijn deze demonen echter terug en ze willen op hun beurt de mensheid uitroeien om hun thuis terug op te eisen. Gelukkig is daar nog de Godin Theos die een barrière in stand houdt die de demonen ervan weerhoudt de onderwereld te verlaten. Maar de kracht van de Godin wankelt…

Zo komen we dus bij Takuya die als missie heeft de demonen te verslaan met zijn muziek. Zijn muziek kan het echter niet alleen halen van de brute kracht van de demonen dus moet hij een partner vinden. Een partner die kan resoneren met zijn composities. En jawel, die partner is natuurlijk Hizuru die een aanleg heeft voor ritme. Een klein euvel is echter dat de twee elkaar niet kunnen uitstaan.

Zoals de opmerkelijke lezer al door heeft kunnen we het verhaal van Baby Birth niet bijster origineel noemen. Het is zelfs archi-cliché, en dan gebruik ik nog een eufemisme om deze persoonlijke mening niet té negatief te beginnen. De tekenstijl varieert van matig tot erg geslaagd maar de soms wel erg verwarrende indeling maakt het volgen niet altijd gemakkelijk. De gevoelens van de personages worden enkel mooi weergegeven als de tekenaar de gezichten wat uitvergroot, en dat gebeurt mijns inziens te zelden.

Het actieverhaal heeft als doel een eerder mannelijk publiek te bekoren en als je dan de erg shojo-achtige pagina-indeling erbij neemt dan schipperen de auteurs blijkbaar een beetje tussen twee publieken. Spijtig genoeg denk ik niet dat één van beide publieken Baby Birth een geslaagde manga zal vinden.

Wat me verder opviel aan de manga is dat de grijswaarden af en toe wat donker uitvallen waardoor de soms mooie plaatjes niet altijd tot hun recht komen. Een ander negatief punt zijn de onomatopeeën die de tekening vaak teveel bedekken waardoor ook hier afbreuk wordt gedaan aan de tekenstijl.

Baby Birth is geen hoogvlieger. De tekenstijl kan me in zekere mate bekoren maar de manga vertoont teveel gebreken om hem te kunnen aanraden, zeker aan de prijs van Génération Comics. Links laten liggen, zou ik zo zeggen. En je niet laten vangen door de aantrekkelijke covers die mij in de val hebben gelokt.