Anneau des Nibelungen (L’)

Mangaka: Leiji Matsumoto
Uitgever: Kana
Volumes Frans: 3
Volumes Japans: 8
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Leiji Matsumoto begint stilaan een bevoorrechte plaats te krijgen in de Kana-collectie. Het lijkt er niet op dat ze met zijn werken een groot verkoopsucces nastreven maar dat ze eerder de markt willen verblijden met één van hun favoriete mangaka’s. Na Capitaine Albator en Galaxy Express 999 is het nu de beurt aan het achtdelige L’Anneau des Nibelungen – een vrije bewerking van de opera van Richard Wagner “Der Ring des Nibelungen”.

Wagner maakte in de negentiende eeuw furore. Deze Duitser geboren in Leipzig brak met de traditionele opera en lag aan de basis van muziekdrama’s. Wie heeft er in het middelbaar niet geleerd over Tristan und Isolde? Zijn meesterwerk was echter de Ring-cyclus. Lang voordat Tolkien op de proppen kwam met zijn Ring-trilogie, maakte Wagner een tetralogie met een ring in de hoofdrol. Zo ontstond ‘Der Ring des Nibelungen’ die maar liefst zestien uur duurt – gecreëerd in een tijd lang voordat men DVD extra’s had!

Het operagenie vond zijn inspiratie in de Germaanse mythen en sagen. Het Rijngoud, bewaakt door de drie Rijndochters, bevat een onmetelijke kracht als het in een ring omgesmeed wordt. Durfal Alberich zal zijn kans wagen maar moet hiervoor de toorn van de Germaanse Goden trotseren, oppergod Wotan op kop…

L’anneau des Nibelungen van Matsumoto kunnen we wel omschrijven als een vrije bewerking van de opera van Wagner. Het is echter nog meer een vervolg op de gebeurtenissen die zich toenertijd afspeelden. Zoals we van Matsumoto gewoon zijn speelt het alles zich af tegen een science-fiction achtergrond – meerbepaald in de wereld van Albator. Blijkbaar kunnen we deze achtdelige reeks aanzien als een onafhankelijk verhaal dat zich afspeelt in het universum van Albator en waarin deze ruimtepiraat ook een belangrijke rol in speelt.

Het verhaal in een notendop. Op aarde smeedt de zoon van de beroemde professor Daiba een ring die het universum in gevaar kan brengen. De snoodaard die hem hiertoe dwingt is natuurlijk Albérich. Albérich vlucht weg van de aarde en reist interstellair naar de wereld van de Goden. Albator zal samen met zijn oude getrouwen Miimé, Tochiro, en ook de bewuste ringsmeder proberen orde op zaken te stellen. Miimé blijkt echter al snel de zus te zijn van Albérich en weet meer van alles wat er te gebeuren staat. Zij is immers ettelijke miljoenen jaren oud…

Vermits ik Capitaine Albator nooit heb gelezen startte ik met een handicap aan dit verhaal – ik ken immers noch de personages, noch hun onderlinge relaties, noch of ze al dan niet specifiek voor deze reeks zijn geschreven. Ik mis dus gewoon erg veel elementen die ik waarschijnlijk niet eens allemaal kan plaatsen. Heeft dit mijn lectuur beïnvloedt? Ja en nee. Je zal zoveel dichter bij het verhaal staan als je reeds een band hebt met de personages, maar langs de andere kant kan ik ook zonder enige sturende voorkennis de eigen interpretatie van de opera beter tot mij laten komen. Je mist waarschijnlijk vaak elementen uit het Albator universum maar het is ook weer niet zo dat je nergens kan volgen om deze reden.

L’anneau des Nibelungen is een unieke reeks met een erg aparte aanpak. Een opera verwerken tot een manga, het is eens iets anders, maar wel lovenswaardig te noemen. Voor de mensen die Albator niet kennen houdt deze reeks een risico in. De fans die zullen deze reeks al lang aangeschaft hebben en moeten niet gezegd worden dat ze hier hun gading in zullen vinden. Blijft dat voor de niet-geïnitieerden Galaxy Express 999 een gemakkelijkere instapreeks is.