Amour en cours

Mangaka: U-Jin
Uitgever: Tonkam
Volumes Frans: 1
Volumes Japans: 8
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Blijkbaar heeft de erotisch getinte uitgeverij Iku Comics een trend ingezet want nu waagt ook Tonkam zich aan gewaagder werk in hun ‘emoi’-collectie. En welke mangaka is beter om dergelijke collectie mee te starten dan U-Jin? Reeds gekend van ‘Le Journal intime de Sakura’ lezen we hier een recenter werk van de getalenteerde en tevens ietwat perverse mangaka, met name L’amour en cours (Gakuen Heaven) – zijn eerste werk dat gepubliceerd werd bij Shueisha, zo lezen we in het voorwoord.

Makoto Oshino is een verlegen jongeman, niet bijster intelligent, heeft weinig ervaring in de liefde en hij draagt natuurlijk een bril. Kortom, hij is het doorsnee hoofdpersonage van een dergelijke manga. Hij studeert om onderwijzer te worden, maar zal niet slagen in z’n examens waardoor hij voor een jaar als interimleraar zal moeten werken alvorens hij opnieuw een poging kan wagen om in z’n laatste jaar te slagen. Het is geen verrassing voor de lezer dat hij terechtkomt in een meisjesschool vol knappe jongedames en al even sexy leraressen!

Makoto heeft in z’n leven slechts van één meisje gehouden. Voor de rest is hij erg onhandig in de omgang met meisjes. Enkel dat ene meisje uit z’n jeugd verstond hem. Daar voelde hij zich goed bij. Maar Makoto was nog een klein ukkie toen zijn enige liefde verhuisde en hem verweesd achterliet. Wat is hun belofte dat ze elkaar zouden terugzien en met elkaar zouden trouwen nog waard na 20 jaar?

Gelukkig voor Makoto volgt deze manga een ietwat klassiek stramien en zal Aya Asagiri – dat is de naam van Makoto’s jeugdliefde – als onderwijzeres lesgeven in dezelfde school waar Makoto z’n interim zal vervullen. Een heuglijk weerzien staat hen te wachten. Maar Aya zal niet de enige zijn die plotseling de charmes van Makoto ontdekt. Er is ook nog een wel erg ondernemende studente die voluit haar pijlen op Makoto richt, en dan is er ook nog Makoto’s nicht die als bij toeval de leiding heeft over de school. Natuurlijk zal ook zij gevoelens koesteren voor haar neef en zij zal alle relationele contacten in de school verbieden waardoor ze hoopt vrij spel te hebben in de verovering van Makoto’s hart.

Amour en cours biedt dus alle ingrediënten die de sentimentele shonen kenmerken, natuurlijk allemaal overgoten met een ietwat geërotiseerd sausje – de reeks is niet voor niets verboden aan lieden onder de 16 jaar.

In vergelijking met Journal intime de Sakura merk je duidelijk de evolutie die U-Jins tekenstijl heeft ondergaan. Alles ziet er wat gelikter uit en het eighties gevoel dat ik bij Journal intime de Sakura wel eens had, is hier volledig van de baan.

Deze manga heeft alle klassieke ingrediënten die de sentimentele shonen groot heeft gemaakt. Daardoor zal het bij sommige lezers te weinig innoverend zijn, anderen zullen dan weer smullen van de perikelen die Makoto en z’n harem meemaken omdat de klassieke elementen natuurlijk wel reeds hun waarde hebben bewezen. Ik blijf alvast fan van het genre.