Tsukasa Hojo

27 september 2004 door Koen Smet

Tsukasa Hojo werd op 5 mei 1959 geboren op het eiland Kyushu. Reeds met zijn eerste manga “Space Angels” eindigde hij hoog in de Tezuka prijs die jong talent beloont, en nadien boekte hij succes na succes met zijn populaire reeksen getekend met die kenmerkende tekenstijl van hem.

Zijn carrière steekt echt van wal in de herfst van 1981 wanneer hij start met de reeks Cat’s Eyes. Drie jaar lang tekent hij de avonturen van de drie dievegges Rui, Hitomi, en Aï. Na 18 volumes houdt Hojo er echter mee op om zich volledig te kunnen wijden aan misschien wel het grootste succes uit zijn carrière, City Hunter.

In 1983 ontdekken de lezers van Shonen Weekly Jump een eerste keer Ryo Saeba die later de hoofdrol zal spelen in City Hunter. Hojo tekent ondanks zijn drukke agenda immers het kortverhaal ‘City Hunter XYZ’ en de Japanners zijn er volledig weg van. Hojo laat het verhaal zich afspelen in de wereld van Cat’s Eyes en in het begin is de perverse detective nog niet het enige hoofdpersonage, maar het publiek zal er uiteindelijk anders over beslissen.

Hojo tekent nog eens twee hoofdstukken, met name ‘City Hunter Double Edge’ en het is al snel duidelijk dat City Hunter het succes van Cat’s Eyes kan overtreffen. Dan is het in Japan snel beslist: Hojo mag stoppen met Cat’s Eyes en beginnen aan zijn langste serie tot nu toe: City Hunter. In december 1985 is het zover, het eerste hoofdstuk van de reeks City Hunter verschijnt.

Al snel volgt er een tekenfilm die ook bij ons op de (Franse) buis te zien is onder de naam ‘Nicky Larson’. City Hunter wordt één van de populairste reeksen aller tijden in Japan, en dankt dit vooral aan het charisma van het hoofdpersonage, Ryo Saeba. Nog steeds wint hij wedstrijden waarin het gaat om ‘beste personage’. City Hunter zal op rust gaan na 35 volumes.

Tsukasa Hojo is niet alleen sterk in het bedenken van langdurige reeksen, ook zijn novelles vormen een prachtige lectuur. In ‘Le temps des Cerisiers’ maken we voor een eerste keer kennis met het kleine meisje Sarah dat met de natuur kan communiceren. Later vormt dit kortverhaal de basis van zijn schitterende meesterwerk ‘Sous un rayon de soleil…’ Een trilogie waarin Sarah de hoofdrol speelt.

Maar het publiek volgt Hojo niet blindelings. Zelfs een meester als Hojo moet af en toe een mislukking doorspoelen. Midden jaren negentig probeert hij met ‘Rash!’ een nieuwe serie te lanceren, maar na twee volumes is het over and out. Zou het publiek de mangaka beu zijn?

De mislukking van Rash indachtig gooit Hojo het roer om en waagt hij zich aan meer volwassen kortverhalen die gebundeld zullen worden in ‘Melody of Jenny’.

Hojo doet in 1997 een nieuw voorstel voor een langdurige reeks bij zijn uitgever maar Hojo is geëvolueerd en uitgeverij Shueisha vindt het idee voor F. Compo iets te volwassen voor Weekly Shonen Jump. Zo komt Hojo terecht in het prepublicatiemagazine Allman waar hij aan een nieuwe reeks begint, ditmaal over… travestieten. We vinden er weer de typische Hojo humor in terug van in de hoogdagen van de mangaka.

Ondanks het succes van het veertiendelige F. Compo mokt Tsukasa Hojo. Hij vindt dat een mangaka te weinig respect krijgt van zijn uitgeverij. Ook de verloning is niet evenredig met de immens hoge werkdruk van een mangaka die wekelijks 20 pagina’s moet afleveren.

In 2000 besluit hij samen met Shueisha-medewerker Nobuhiko Horie en enkele bevriende mangaka’s – waaonder Tetsuo Hara (Ken le Survivant, Ken – Fist of the Blue Sky) een eigen uitgeverij op te richten. Zo ziet Coamix het leven en Hojo begint zijn nieuwe reeks ‘Angel Heart’ in “eigen beheer” in het prepublicatiemagazine Comic Bunch.

Angel Heart is voor vele fans een vervolg op City Hunter, maar Hojo noemt het gewoon een verhaal in een parallele wereld. Feit is dat alle bekende personages uit zijn populairste reeks weer hun opwachting maken voor nieuwe avonturen. Het liedje van Tsukasa Hojo is zeker nog niet uitgezongen…

Voor ons is er wel een klein minpunt aan Hojo’s nieuwe uitgeverij. Alle reeksen van de mangaka waren in het Frans verschenen (buiten het toen nog te recente Angel Heart) maar Hojo weigerde de contracten te verlengen. Hij wou de rechten op gans zijn catalogus liever kwijt aan één en dezelfde uitgeverij. Voor het Franse taalgebied werd dit Génération Comics, die momenteel reeds Angel Heart op ons loslaat. Ze hebben al aangekondigd City Hunter opnieuw uit te brengen (in een deluxe vesie mét kleurenpagina’s), maar voor de andere reeksen is het nog koffiedik kijken. Hopelijk krijgen nieuwe fans ook de kans pareltjes te lezen als ‘Sous un rayon de soleil…’ of ‘Mélodie de Jenny’ want nu zijn die reeksen bijna nergens meer te vinden.