Rosario + Vampire

Mangaka: Akihisa Ikeda
Uitgever: Tonkam
Volumes Frans: 2
Volumes Japans: 7
Score:

7.5 of 10 stars

Bespreking door Koen Smet

Tonkam zocht weer aansluiting met het succes van weleer. Na de participatie van Delcourt in het aandeel van Tonkam, konden ze via de betere distributie van Delsol een groter, breder publiek aanboren, maar dan moesten ze natuurlijk wel reeksen hebben die dat grote publiek aanspraken. Ze zochten hun heil bij enkele Monthly Shonen Jump titels, met name Kurohimé en Rosario + Vampire. Beide waren het manga met leuke covers met aantrekkelijke babes op waarvan ik als aandachtige lezer echter vreesde dat het B-reeksen zouden zijn zonder samenhangend verhaal. Kurohimé bleek desalniettemin mee te vallen; nu eens van naderbij bekijken hoe Rosario + Vampire een lectuur zou doorstaan.

Tsukuné Aono is 15 jaar en het zit de jongen echt wel niet mee. Hij werd geweigerd op elke school omdat hij echt wel te stom is om te helpen donderen. Gelukkig vinden zijn ouders op de grond een foldertje voor de Yokai school. De school ligt echter in the middle of nowhere en yokai betekent monster. Maar dat zal voor de rest wel van geen belang zijn zeker?

Of toch. Want al snel blijkt dat de Yokai school een speciale school is waar monsters leren hoe ze zich onder de mensen moeten gedragen. Mensen zijn er niet toegelaten en mocht er zich een toegang verschaffen tot de school wordt hij koudweg afgemaakt. Het zit Tsukuné echt wel niet mee…

Je zou denken dat de arme jongen de benen neemt, maar dat is zonder Moka Akashiya gerekend. Tsukuné ontmoet haar nog voor hij weet dat het hier om een monsterschool gaat en wordt verliefd op de lieve, knappe Moka. Het meisje wordt ook verliefd op hem maar dan vooral omdat z’n bloed zo zoet is. Jawel, Moka is een vampier.

De twee zullen naar elkaar toegroeien en vermits ze zich goed voelen bij elkaar besluit Tsukuné de perikelen op school te trotseren en niet het hazenpad te kiezen. Maar vermits achter elke student een verschrikkelijk monster schuilt, loopt het verblijf van Tsukuné op school niet van een leien dakje. Vooral niet omdat alle jongens jaloers op hem zijn vanwege de aandacht die Moka aan hem besteedt. Kortom, genoeg stof om ons te voorzien van een boeiende manga.

Akihisa Ikeda heeft een aangename tekenstijl maar erg veel persoonlijkheid zet ze niet neer. Het is allemaal erg klassiek, maar wel doeltreffend voor dit genre manga. De vrouwelijke monsters zien er in hun menselijke vorm immers allemaal om in te bijten uit.

Het hoofdstuk bijten wordt vooral door Moka neergeschreven. Het meisje is lief en teder in haar menselijke vorm, maar eenmaal de rozenkrans van haar nek verwijderd wordt, verandert ze in een vervaarlijke vampier met een wel erg verschillende persoonlijkheid. Het schizofrene van haar karakter kan een van de sterkhouders van deze reeks worden.

Want voor de rest is deze reeks puur vermaak. Het leest allemaal lekker weg, het is leuk om lezen door de grappige momenten, maar diep graven doet het natuurlijk niet. Deze reeks lees je enkel als ontspanning, maar daarvoor is ze dan ook wel erg geschikt. Voor de fans van het genre.