Nederlandse voornamelijk. Daar vind je alleen een tijdschriftenrek met hooguit de grote namen zoals de Donald Duck. Bij AniWay is eens uitgezocht wat het voor AniWay zou kosten, en dat is geen goedkoop geintje.
De Vlaamse stripindustrie is anders dan hier, omdat daar o.a. populaire strips gebaseerd op televisieseries zijn. Daar kun je ook andere titels aan ophangen. Dat is hier allemaal niet geval. (En Nederlandse supermarkten zijn vaak best klein en compact, dus voor zo'n schap zou er niet eens ruimte zijn.)
En daar stuit je gelijk op een probleem: veel manga zijn (lang)lopende series. In tegenstelling tot het gemiddelde stripalbum is het vaak lastig om bij een willekeurig nummer in te springen. Dan ontstaat weer dezelfde situatie die we 10+ jaar geleden hadden: winkels weten niet hoe ze met vervolgseries om moeten gaan. Nieuwste delen worden braaf uitgestald, maar er is geen ruimte om de hele serie aan te blijven bieden. Als mensen niet makkelijk in kunnen stappen, blijft een serie niet lang nieuwe lezers trekken, wat het moeilijk maakt lopende series gaande te houden.Plaats aan de kassa is duur, dat wel. Maar dat moet je vooral in het begin doen, om mensen met de reeks te laten kennismaken. Daarna moet je gewoon regelmatig nieuwe delen uitbrengen (wat niet moeilijk is als je met halve volumes werkt) zodat er altijd wel eentje in de sectie 'nieuwe strips' staat, dan blijven ze vanzelf onder de aandacht.
Het is een kip-en-ei-verhaal. Manga verkoopt niet, dus winkels besteden er geen ruimte aan. Omdat winkels er geen ruimte aan besteden, verkoopt manga niet.
De Amerikaanse markt kwam pas echt op gang toen Tokyopop hun handel de boekhandels in wisten te duwen en binnen korte tijden hele kasten wist op te eisen. Geen idee of er een uitgever is die zo'n offensief in België en/of Nederland kan uitvoeren.