Ok, er zijn twee situaties in het geval van Japanse titels.Tamara wrote:Je gaat er nu vanuit dat elke mangalezer wel een mondje Japan wil leren en dat is gevaarlijk. Met lange Japanse titels vervreemdt manga alleen maar meer van het grote publiek.
Daar komt nog bij dat een lastige Japanse titel gewoon niet of moeilijk te onthouden is voor mensen die de taal niet spreken. Als je de titel niet kunt onthouden, ga je ook minder snel ernaar opzoek in de boekhandel.
Je bent manga-fan. Kan je een titel niet onthouden, schrijf het dan op voor je naar de winkel gaat. Of zoek je een breuk in de winkel en doe een leuke ontdekking. Kortom: een onvertaalde titel zal je nooit tegenhouden om iets te kopen. Als dat toch zo is, dan ben je gewoon niet genoeg geïnteresseerd. Als het is van: 'Oh, ik heb daar ooit een hoofdstuk van gelezen en ik ben het vergeten', dat kan ook met een vertaalde of een Japlish titel voorvallen. Misschien iets minder vlug (maar zo interssant zal het niet geweest zijn, anders had je het onthouden.)
Je bent leek. Dan klinkt Naruto even exotisch als Oyayubihime. Op een onbevreesd moment koop je een manga. Het interesseert je wonderwel en je hoort van nog andere vreemde titels. En plots ben je manga-fan. Zie punt 1. Q.e.d.
Er zijn fans van het exotische aspect van manga, andere zijn gewoon uit op een goeie strip. Tot iemand mij de exacte verhouding zegt, ga ik den ambetante blijven uithangen
En ik druk er op: titels zoals 'Herinneringen' zijn inderdaad het beste als ze vertaald zijn.